به گزارش فارس،هنگامه‌ای در این شهر بر پا بود، همه آمده بودند تا در موعد مقرر، گل‌پونه‌های پرپر ایثار و رشادت را همراهی کرده و با آرمان‌های امام راحل تجدید بیعت کنند.
طبق اطلاع‌رسانی‌های صورت گرفته قبلی از طرف نماینده کمیته تفحص و جستجوی مفقودین غرب کشور در همدان، محل تجمع مردمی و برگزاری آیین تشییع و تدفین پیکر مطهر سه شهید گمنام، ساعت 9:30 دقیقه صبح میدان شریعتی به سمت پل پژوهش بود.
جمعیت اما از صبح علی‌الطلوع در خیابان‌های مختلف منتهی به میدان موج می‌زدند، اتوبوس‌های شرکت واحد هم در میدان امام مستقر شده بودند تا مردم را مستقیم به میعادگاه عاشقان ثارالله، محل منتخب برای تدفین شهدا واقع در پارک مردم برسانند.
میدان شریعتی بسیار شلوغ است، گروه‌های نظامی به صف شده‌اند و سدی ساخته‌اند در برابر مردم تا راه را برای عبور خودروی حامل پیکر شهدا باز کنند، بلندگو چندین بار اعلام می‌کند: «لطفاً شهدا را تحویل گروه‌های نظامی بدهید تا احترامات نظامی اجرا شود»، مردم مشتاق اما گوششان بدهکار نیست، دل به دل شهدا داده و هق هق سر داده‌اند، دخترى روی تابوت شهید می‌نویسد: «شهدا ما را فراموش نکنید».
نسیم رجعت شهدا بر خوشه‌های طلایی گندم
اندکی بعد مارش نظامی نواخته می‌شود، اعضای گردان 160 امام حسین(ع) سپاه
همدان اطراف سردار مجیدی را گرفته‌اند، سردار سر به زیر انداخته است. از او
پیام امروز شهدا را می‌پرسم، پاسخ می‌دهد: «پیام این رجعت دوباره و پیام
راهی که شهدا رفتند مبارزه با آمریکا و استکبار جهانی است، امروز پیکر
شهدای گمنام با مردم در هم آمیخته شده‌اند و یک‌صدا ایستادگی برای مبارزه
با توطئه‌های دشمن خارجی را فریاد می‌زنند».
سردار چقدر امروز یاد برادر شهیدتان افتادید؟ این
سئوال بعدی خبرنگار فارس از سردار مجیدی بود، برای لحظاتی سکوت می‌کند،
حالا نگاه من تنها چهار خوشه طلایی گندم بر کلاه سردار را می‌بیند که انگار
با نسیم دلنواز رجعت شهدا و بغض فروخورده در گلویش، به آرامی تکان
می‌خورند. با طمأنینه پاسخ می‌دهد: البته یاد تمام شهدا افتادم مخصوصاً
شهدای غواص مظلوم عملیات کربلای 5.
مقرر شده بود پیکر سه شهید گمنام در همدان تدفین شود اما آقای بختیاری،
مداح اهل بیت(ع) و سروان بازنشسته نیروی انتظامی حالا دارد برای هفت شهید
گمنام مرثیه می‌خواند.
دلیل این تناقض را از سردار جویا شدم که اظهار کرد:
از قبل قرار بر تشییع 11 شهید در همدان بود، دو شهید با نام بودند که طی
روزهای گذشته تشییع و تدفین شدند، هفت شهید هم امروز تشییع می‌شوند که سه
تن از آنها در پارک مردم تدفین شده و چهار شهید نیز در شهرستان‌ها تدفین
خواهند شد.
صلوات‌هایی که بر قلب شهدای گمنام نشست
باز هم به میان جمعیت می‌روم، مادری که تسبیح سبزی را به دور شاخه‌های گلی
گره زده، آغشته به اشکهایش، پیکر شهدا را گلباران می‌کند. به نگاه‌های
کنجکاو خبرنگار فارس پاسخ می‌دهد: امروز آمده‌ام از شهدا، زیارت کربلا را
هدیه بگیرم، این تسبیح گواه صلوات‌های بی‌شمارم به این نیت است که امیدوارم
به قلب شهدا بنشیند.
استاندار همدان: پیام شهدا، استقامت برای حفظ دین و آیین است
استاندار هم آمده است و همراه با امام جمعه مسیر ایستگاه شریعتی تا پل
پژوهش را پیاده‌روی می‌کند. از محمدناصر نیکبخت پیام شهدا را جویا می‌شوم
«استقامت برای حفظ دین، آیین و شریعت» پاسخ اوست. وی پیام حضور یکپارچه
مردم را «بهترین پاسخ به خون شهدا» عنوان می‌کند.
امام جمعه همدان: چادر را طرفدارم اما مشکی نه!
روی یکی از پلاکاردهایی که اتفاقاً آقایی آن را در دست گرفته و همگام با
جمعیت در حال پیاده‌روی است، نوشته شده «قرار بود بعد از شهیدان، چادرمشکی
بپوشیم نه ساپورت مشکی».
نظر آیت‌اللهغیاث الدین طه‌محمدی را راجع به حجاب و به طور خاص چادر جویا می‌شویم و نماینده ولی فقیه در همدان می‌گوید: چادر را من طرفدارم اما مشکی نه!و به قبای خود که رنگی تقریباً طوسی روشن دارد اشاره می‌کند و می‌گوید این رنگی.
وی با بیان اینکه چادر باید سبک باشد، مقاوم باشد، آفتاب‌گیر نباشد، الیاف آن باید نخ و کتان باشد نه نفتی، ادامه می‌دهد: باید چادر را خودمان بسازیم.
وی در ادامه حضور یکپارچه مردم را بسیار عالی قلمداد کرد و در پاسخ به سئوال خبرنگار فارس مبنی بر اینکه «آیا انتظار حضوری چنین پرشور را داشتید؟» گفت: بله، مردم ما همیشه در صحنه‌اند.
جمعیت فوج فوج حالا به پارک مردم بزرگترین پارک همدان رسیده‌اند، در رثای شهیدان گمنامی که حالا از شوق قدردانی مردم، انگار پر درآورده‌اند و بر فراز آسمان همدان پرواز می‌کنند، مرثیه خوانده می‌شود و مردم یکپارچه بر صلابت «معراجیان مجنون» سلام می‌فرستند و پیکرهای مطهر سه تن از آنها را به خاک می‌سپارند.
«غواص‌ها از آسمان می‌بارند، با بشارتی در لحظه تاریخی» این جمله را پسرکی بر پلاکاردی نوشته، در سالروز شهادت حضرت امام صادق(ع) انگار مردم همدان بی‌صدا می‌گفتند: «کاش ایران می‌آمدی آقا/ مردمش رأفت و حیا دارند/ ریسمان دست هم نمی‌بندند/ همه دل‌های باصفا دارند».
