اربعین در راه است و باز زمین بر مدار خورشیدی می گردد که بالای نیزه منزل به منزل نماز خواند و قدم به قدم قرآن و به «صبح» کشید «شام» را که در باور «یزید» به تباهی هم کشیده شده بود.
اربعین در راه است و این بار ما هستیم که باید بر مدار خورشیدی بگردیم که حق مطلق است و جز او هرچه بود باطل بود، حتی آنانی که در کنار دشمنش هم صف نکشیدند، حتی کسانی که از دور تماشا کردند، که وقتی حسین(ع) در میدان است، هر کس در میدان و در کنار او نیست، ناحق است، حتی اگر زبان به ذکر داشته باشد! که آن روز، ذکر جلی خداوند حسین بن علی(ع) بود و «نماز» نیز ناز قامت پسر پیامبر(ص) که به جهاد برخاسته بود...
اربعین در راه است و این بار باید به فهم تازه از آن حقیقت نورانی جان جلا دهیم و خوانش دوباره زیارت اربعین، آن زلال هماره جاری است که جان را جلا می دهد. هر واژه اش جامی عطش زداست که لب های خشکیده و کویری را هم به گلواژه های نیایش معطر می کند و دل ها را از پاییز تا اوج بهار می کشاند و تکلیف می شود برای انسان تا به تصمیم بزرگ انسان بودن و مومن بودن برسد.
اربعین در راه است و این بار ما باید خود را به کربلا برسانیم و با هزار باره خوانی زیارت اربعین، عهد خویش را با حسین(ع) و خدای حسین(ع) تازه کنیم. پس می ایستم به دعا، که هر واژه اش باید تیغی باشد برای یاری دین خدا در امتداد عاشورا و می خوانم؛ السلام علی ولی ا... و حبیبه...سلام بر ولی خدا و حبیبش، سلام بر دوست خدا و نجیبش، سلام بر بنده برگزیده خدا و فرزند برگزیده اش، سلام بر حسین مظلوم شهید، سلام بر آن دچار گرفتاری ها و کشته اشک ها.خدایا من گواهی می دهم که حسین ولی تو و فرزند ولی تو و فرزند برگزیده توست. حسینی که به کرامتت رسیده، او را به شهادت گرامی داشتی و به خوشبختی اختصاصش دادی و به پاکی ولادت برگزیدی و او را آقایی از آقایان و پیشرویی از پیشروان و مدافعی از مدافعان حق قرار دادی و میراث های پیامبران را به او عطا فرمودی واو را از میان جانشینان حجت بر بندگانت قرار دادی و در دعوتش جای عذری باقی نگذاشت و از خیرخواهی دریغ نورزید و جانش را در راه تو بذل کرد تا بندگانت را از جهالت و سرگردانی و گمراهی برهاند. در حالی که علیه او به کمک هم برخاستند، کسانی که دنیا مغرورشان کرد و بهره واقعی خود را به فرومایه تر و پست تر چیز فروختند و آخرت شان را به کمترین بها به گردونه فروش گذاشتند، تکبر کردند و خود را در دامن هوای نفس انداختند، تو را و پیامبرت را به خشم آوردند...
اربعین در راه است و ما هر کجا که هستیم باید پا به راهی شویم که به کربلای ایمان می رسد، ختم نمی شود بلکه از کربلا «باز آغاز» می شود و انسانیت را گامی چند به پیش می برد... آری تا اربعین چند بامداد بیشتر فاصله نیست و ما باز هم «اربعین» خواهیم خواند تا روز اربعین به «عاشوراخوانی» برسیم. شما هم اربعین بخوانید... پس بسم ا... الرحمن الرحیم، السَّلامُ عَلَی وَلِیَّ اللَه وَ حَبیِبِهِ السَّلامُ عَلَی خَلیِلِ اللَه وَ نَجیِبِه ...
غلامرضا بنی‌اسدی / تابناک خراسان رضوی
