به گزارش تابناک هرمزگان،مهندس عبدالحمید کمالی با بیان این نکته که بیلان تفاوت ورودی‌ها و خروجی‌ها به یک سفره آب زیر زمینی را نشان می‌دهد، اظهار کرد: ورودی‌ها به دشت شامل بارندگی، رواناب سطحی و رواناب ورودی از دشت‌های همجوار است و خروجی دشت‌ها شامل برداشت توسط چاه‌ها، چشمه‌ها، قنات‌ها، خروجی به صورت روان‌آب به دشت‌های همجوار یا دریاها و دریاچه‌ها و تبخیر از دشت را شامل می‌شود.
وی با اشاره به بیلان مثبت و منفی، عنوان کرد: هرگاه ورودی دشت از خروجی آن کمتر باشد، بیلان آن دشت منفی خواهد شد؛ در حال حاضر در محدوده 28 دشت استان هرمزگان، بیلان منفی است.
این مقام مسئول با اشاره به اثرات برداشت بی‌رویه آب زیر زمینی بر افزایش هزینه کشاورزان، اظهار داشت: در اثر برداشت بی‌رویه آب زیر زمینی، چاره‌ای جز کف‌شکنی و یا جابجایی چاه، ان هم به عنوان یک راه حل کوتاه مدت و تسکین دهنده وجود ندارد که تمام این اقدامات بار مالی زیادی را بر دوش کشاورز خواهد گذاشت.
کمالی ادامه داد: با افزایش عمق چاه نیاز است که بهره‌برداران، تجهیزات قوی‌تر، برق با سوخت بیشتر استفاده کنند و از طرفی حفاری عمق‌های بیشتر هزینه‌های بیشتری را نیز به همراه دارد.
وی مطرح کرد: در اثر برداشت بی‌رویه از سفره‌های آب زیر زمینی، این منابع حیاتی در بسیاری از دشت‌ها با حرکت آب سفره‌های شور به سمت سفره‌های شیرین در معرض نابودی قرار گرفته‌اند.
این مقام مسئول با ذکر این نکته که آب شور سنگین‌تر است و در بخش عمیق‌تری قرار دارد، تشریح کرد: در مناطقی که همجوار دریا یا رودخانه‌های شور هستند، با برداشت اضافه، آب شور به داخل دشت حرکت می‌کند و باعث شور شدن آب چاه‌های موجود در آن دشت می‌شود.
کمالی افزود: شور شدن دشت کهورستان نمونه این اتفاق در استان هرمزگان است که باید با مدیریت مصرف، از بروز چنین نتایجی جلوگیری شود.
وی با اشاره به لزوم کشت گیاهان کم آب بر، بیان داشت: بهره‌برداران باید خود را با شرایط منابع آبی تطبیق دهند و به سوی سازگاری با کم آبی گام بردارند؛ در این راه استفاده از روش‌های آبیاری نوین از جمله قطره‌ای می‌تواند در کنار دیگر اقدامات راهگشا باشد.