خبر: مراسم رونمایی از طرح کتابت هنری قرآن کریم و تذهیب با استفاده از کلاله ذرت به ابتکار بنیاد علوی و با حضور مدیر کل دادگستری استان و جمعی از مسولین محلی و 30 نفر از بانوان هنرمند دیشموکی مجری طرح در حسینیه طباطبایی دیشموک برگزار شد .
تحلیل خبر
تابناک کهگیلویه و بویراحمد ، محمد نوروزی نیا ، بخش دیشموک یکی از بغرنج ترین و چالش دارترین بخش های استان کهگیلویه و بویراحمد بویژه از نظر فرهنگی و اجتماعی است و با وجود ظرفیت ها و توانایی های گوناگون جغرافیایی و زیست محیطی، تاریخی و فرهنگی و نیروی انسانی مستعد، پس از گذشت نزدیک به صد سال از شکل گیري دولت مدرن و 40 سال از وقوع انقلاب اسلامی ایران ، هنوز با برچسب محرومیت و در زمرة مناطق توسعه نیافتۀ ایران شمرده می شود؛ از قافله توسعه یافتگی جا ماند از عقب ماندگی های مزمن و بیشمار رنج می برد. مشکلات و معضلاتی که روزی می توانستند بسادگی زدوده شوند، بتدریج انباشته شده و پس از مدتی به بازتولید مشکلات و معضلات بزرگتر و فربه تر انجامیدند. این فرآیند تلخ محصول بی توجهی و ضعف های نهادهای مسئول است. محصول شعارگرایی صرف و مرسوم انتخاباتی (آمدند،شعار دادند، رای گرفتند و رفتند...) و عوام گرایانه و پرهیز از کارشناسی علمی است که عمل گرایی را به رفتارهای سطحی و عوام فریبانه کاهش دادند. مشکلات فزاینده این بخش محصول توزیع نامناسب و ناعادلانه منابع مالی کشور است(برنامه های توسعه مرکزگرا). همانگونه که بارها کارشناسان تاکید و تقاضا داشتند، گشایش امور و رهایی از شرایط کنونی نیازمند اراده جدی و داشتن برنامه مناسب از سوی نهادها و سازمان های مسئول کشوری و بویژه استانی و مقامات موثر محلی در سایه همراهی و همکاری مردم محلی است. اصولا مردم بخودی خود نمی توانند در نقش سیاستگذار و برنامه ریز عمل کنند و به سبب عدم دسترسی به منابع اطلاعاتی و مالی دست آنها از چنین اموری کوتاه است ولی می توانند برنامه های درست سیاستگذاران را با همراهی خود عملی کنند. نهادها و مقامات مسئول نیز نمی توانند با شعارگرایی و بدون پشتوانه های علمی، فنی و اخلاقی وارد کارزار محرومیت زدایی شوند. نگاه صرف آماری به بخش دیشموک کار ساز نیست بلکه باید به عنوان یک واقعیت اجتماعی دیده شود. همگان باید بدانیم در سایه علم و دانش است که می توانیم بر این مشکلات ملموس و محسوس بر آییم و روزهای بهتر مردم و سرزمین مان را رقم بزنیم.
شوربختانه چالشها، مشکلات و معضلات بخش دیشموک سبب شد تا سیمای سیاه و تاری از آن در نگاه همگان جلوه کند وباز نمایی منفی در رسانه ها از این بخش به نمایش گذاشته شود. و تواناییهای محیطی و انسانی آن که می بایست اساس هرگونه تلاش برای خروج از شرایط کنونی قرار گیرند، بکلی دیده نشده یا کنار گذاشته شدند. چنین بازنمایی نادرست و منفی خود بر انباشت و سختی و سنگینی مشکلات میافزاید. راه سیاه و تیرهای پیش روی ما می گذارد که از رفتن بر آن خسته و بی زار و سرخورده می شویم. اگرچه بخش عمده ای از این مشکلات زاییده تصمیمات مدیریتی و توزیع نامناسب منابع مالی است اما در کنار تصمیم های درست مدیریتی و تزریق منابع مالی مناسب، کلید حل این مشکلات درونی است. متاسفانه تأکید نالازم امروزین بر یک آسیب اجتماعی – که البته باید آن را جدی گرفت و برای درمان آن برنامه داشت و کوشید- کمکی به حل ماجرا نمی کند. در پس برانگیختن احساسات و عواطف؛ خرد، دانش، برنامه و آگاهی لازم است. از قضا توجه به این نکته ضروری است که این منطقه در بسیاري از شاخص هاي مربوط به جرایم و آسیبهاي اجتماعی وضعیت بدتري نسبت به میانگین کشوری ندارد. زنان و دختران محجوب و ستم کشیده این منطقه از توانایی ها و قابلیت هایی فراوانی برخوردارند که می توان آنها را بسیار جدی گرفت و چون گذشته به آنها چوب حراج نزد. آنان خود می توانند موتور محرک حل تمام این مشکلات شوند. آگاهی، بیداری، توانمندکردن و حمایت از آنها بیش از همه ضروری است.
به تازگی بنیاد ارزشمند علوی - با مدیریت آقای مختاری که خود بر مشکلات و راه حل آنها اشراف مناسبی دارد - با طرحی کارشناسی و خلاقانه گامی موثر برای بسترسازی حل مشکلات برداشتند و اقدام به تدوین و اجرای طرح کتابت هنری قرآن توسط جمعی از بانوان دیشموک نمودند. طرحی که از جهات گوناگون ارزشمند و قابل توجه و تامل است. این طرح میتواند به توسعه فرهنگ کار و کوشش، همگرایی و همراهی بیانجامد و زنان را به عنوان نیمی از جمعیت عمدتاً خاموش منطقه بحرکت در آورد و در تقویت بنیان اقتصادی خانواده سهیم سازد. طرحی که می تواند خلاقیت خفته دختران و بانوان منطقه را برانگیزاند و جایگاه شریف و بلند دختران و بانوان را به آنها یادآور شود. طرحی که مستقیماً برای مواجه با نگاه های واپسگرایانه و زن ستیزانه که خود بخشی از ریشه و پیشه این بدبختی ها و مشکلات هستند، تهیه و اجرا شده است. طرحی مبتنی بر ارزشهای اخلاقی، انسانی، دینی و معنوی بر مدار سخن وحی و کلام خدا که نه تنها بنیادِ بنیادین خانواده را استوار و لرزش ناپذیر می کند بلکه خانواده های از هم گسیخته را ترمیم و سامان می دهد. طرحی مبتنی بر افزایش مشارکت عمومی دختران و بانوان بخش دیشموک که باید آنرا ارزشمند شمرد و پی گرفت.ومی توان الگوسازی کرد برای مشارکت بیشتر بانوان در عرصه های دیگر. دختران و بانوان این منطقه سهم زیادی بر افتخارات ،اندوخته ها و داشته های فرهنگی و اجتماعی این منطقه دارند. باید از خرد کردن و کوچک شمردن آنها دست برداشت و آنها را گرامی شمرد که این کوچک شمردن و به هیچ گرفتن محصولی جز رنج ها ، بیماری ها و خودکشی ها در پی نداشته است. رنج و سیاهی امروز شیردختران و شیرزنان کوههای استوارِسیاه، مانگشت و دِل افروز و دره های سرسبز لیراب و چویل زاگرس را نه محیط و طبیعت شان به آنها نرساند، نه ذات پاک و سپیدشان و نه باور و اعتقاد دیرینه و خدایی شان. سخن وحی و کلام خدا سده ها و سالهاست که اسباب رحمت و هنر مردمان ایران شده است و آنان توانستند شکوه جان و دل و دست خود را در معماری و کاشیکاری و خوشنویسی مساجد سحرانگیز جامع و جمعه اصفهان ، مسجد کبود تبریز و گوهرشاد مشهد به نمایش بگذارند. براستی معماری جهان بدون مسجد شیخ لطف الله چه لطفی دارد و اگر نبود هنر و عشق ایرانیان در سیمای و صورت این مسجد، کالبد آن را چه شکوهی بر جای می ماند!؟ ایرانیان با تذهیب و ترصیع سخن وحی و متون ادبی و ملی حیرت و تحسین جهانیان را به خود واداشتند و این نبود جز در سایه همت و کوشش مردان و زنان این سرزمین. ایرانیان دیرسالی است که با خدای یگانه در سخن و آشنایی اند. آنگاه که دیگر ملل در پای خدایان چندگانه شان(خدایان چوبی وسنگی و...) جان انسان ها را به مسلخ می بردند، ایرانیان با خدای یگانه در ستایش و نیایش و رحمت و محبت بوده اند. اینگونه است که ایرانیان ملت نبوی و معنویاتند. از دامان همین نبویت و معنویت فردوسی، بوعلی ، فارابی ، مولوی، سعدی ، حافظ ، ملاصدرا ، پروین اعتصامی و مریم میرزا خانی و... رخ گشودند و عطر وجودشان جهان را خندان کرد. برای کتابت هنرمندانه قرآن چه کسانی بهتر از دختران و بانوان ایرانی؟ چه کسانی بهتر و شایسته تر از دختران دیشموک و بهمئی؟!
مردم ایران نه تنها خانه و کاشانه خود را به زیور سخن خدا آراستند که شهرها و گذرگاههای شهرهایشان را به وجود مبارک سخن خدا متبرک کردند؛ دروازه قرآن شیراز. قرآن برای ما تنها یک کتاب نیست. نبود. قرآن همه چیز بود و هست. شهر بود و هست. هنر بود و هست. سوگند بود و هست. این اسلام نبود که به ایران همه چیز داد. ایران هم به اسلام همه چیز داد. هر چه داشت هدیه کرد. ایران و اسلام با هم در عقد در آمدند و یکی شدند. فرزانه اندیشمند شهید آیت الله مطهری تنها سخن از خدمات اسلام به ایران نمی گوید. او از خدمات متقابل ایران و اسلام می گوید. ایرانیان هرگز چهره خشک و خشن و بی روح را از دین نپذیرفتند. آنها همیشه با اندیشه سقیفه ای و اموی از اسلام بیگانه بودند. هرگز با داعش و طالبان در پیوند نبودند و نیستند که در نبرد بودند. داعش و طالبان به بهانه همین هنر مساجد و بقاع متبرک ویران کردند چرا که زیور و آرایه داشتند. چرا که کاشی کاری و خوشنویسی داشتند. آنان هرگز نه خدا را فهمیدند و نه بندگان خدا. آنان اسیر نادانی خود و مراکزی وهابی بودند که آنان را پرورش داد. سخت بودند و سختتر به دانستههای شرانگیز و ضد خدایی خود باور داشتند. بیداری و هشیاری ایرانیان سبب شد تا خدا را در هنر و زیبایی و رحمت و محبت ببیند. در سخن و رغبت خدا را ببیند نه در شمشیر و جبر. اصالت فرهنگ ایرانی و ترکیب آن با دین پویای اسلام آمیزه از هنر و فرهنگ بی نظیر را به جهانیان ارایه کرده است. اینگونه است که بدور از نگاههای سرمایه داری و سودجویی، مبتنی بر ثروتهای فرهنگی و معنوی، مبتنی بر قرآن و آموزههای اخلاقی، مبتنی بر هنر و دانش، مبتنی بر وجدان بیدارشان، دختران و بانوان دیشموک را باید آموزش داد ، امیدوار و حمایت کرد. آنان شایسته زندگی بهترند. بکوشیم اگر نمی توانیم به آنها کمکی کنیم، با ت نگنظری، تحجر و جمود فکری مانعشان نشویم. سخن اندیشمند، ادیب و مصلح بزرگ اجتماعی، سعدی، علیه الرحمه را به یاد داشته باشیم که در کتاب وزین و گرانسنگ گلستان (باب هفتم در اهمیت تربیت) می فرمایند: "اما هنر چشمه زاينده است و دولت پاينده، و اگر هنرمند از دولت بيفتد غم نباشد که هنر در نفس خود دولت است هر جا که رود قدر بيند و بر صدر نشيند و بي هنر لقمه چيند و سختي بيند".
