به گزارش تابناک : نمایش «پزشک نازنین» براساس نمایشنامه‌ای از نیل سایمون، ترجمه آهو خردمند و به کارگردانی مسعود عقلی و با بازی مهدی ضیاء چمنی و امیربهادر اورعی این روزها در پردیس تئاتر مستقل مشهد روی صحنه است؛ به همین بهانه با مسعود عقلی کارگردان این اثر پیرامون این نمایش و وضعیت تئاتر مشهد گفت‌وگو کرده‌ایم که در ادامه می‌خوانید.
تئاتر «پزشک نازنین» دارای سابقه اجرای قبلی است؟
بله.این نمایش در سال 92 به مدت یک ماه اجرای عمومی داشته است. این نمایش نوشته نیل سایمون و ترجمه خانم خردمند است که به دلیل مضمون آن اجراهای زیادی اعم از حرفه‌ای و دانشجویی داشته است. این نمایش دارای 12 شخصیت است. ایده ما تبدیل تمام شخصیت‌ها در قالب دو بازیگر که تمام این کاراکترها را بازی می‌کنند و در واقع تبدیل فضای نمایش به فضایی مینیمال بود.
در اجرای قبلی این نمایش نیز با همین قالب مینیمالی «پزشک نازنین» را روی صحنه بردید و این که چرا دوباره تصمیم به اجرا گرفتید؟
بله. قالب اجرا همان قالب قبلی است. دو بازیگر تمام نقش‌ها را بازی می‌کنند که هر کدام حدود چهار پنج شخصیت دارند و فضا بسیار مینیمالیستی است. واقعیت این که احساس کردیم پیام نمایش کهنه نشده بلکه به دلیل روح زمانه تازه‌تر و شنیدنی‌تر هم شده است.
مضمون اصلی نمایش چیست؟
مضمون نمایش نقد توده مردم است. اشتباهاتی که توده مردم در روابط با آدم‌های بالادستی حالا اعم از مدیر، صاحب کار، رییس و.... مرتکب می‌شوند را نقد می‌کند.
سابقه چند اجرا را در مشهد دارید؟
با این کار بیش از 10 کار را به عنوان کارگردان در مشهد روی صحنه برده‌ام.
تغییرات تئاتر مشهد در این 10 سال که مشغول فعالیت نمایشی بوده‌اید چگونه بوده است؟ رشد این سال‌های تئاتر مشهد مدیون چیست؟
در تمام این سال‌ها تغییرات توسط هنرمندان ایجاد شده است. با قطع شدن کمک‌های مالی ارشاد، هنرمندان دیدند برای بقا باید جدی‌تر تلاش کنند. ما در این سال‌های جوانی، زندگی و عمرمان را گذاشتیم و دیدیم چاره‌ای جز ساختن این فضا نداریم که انصافا هم فضا ساخته شد و تماشاچی به سالن آمد و تا حضور این مخاطب باشد، تئاتر مشهد رو به جلو حرکت خواهد کرد.
به نظر شما چرخ اقتصاد نمایش‌های روی صحنه واقعا می‌چرخد؟
مسلما در مقایسه با 10 سال پیش که در سالنی دورافتاده در گوشه‌ای از شهر از تماشاگرها خواهش می‌کردیم به دیدن نمایش ما بیایند، بله تغییرات بسیاری کرده است.
البته آن زمان به دلیل همان کمک‌های ارشاد دغدغه مالی هم نداشتید.
شاید در آن زمان ما از جیبمان خرج نمی‌کردیم ولی بخشی از هزینه‌ها هم باید از بلیط فروشی تامین می‌شد. مثلا دکوری که یک میلیون تومان بود؛ ارشاد 600 هزار تومان آن را تقبل می‌کرد اما حالا همه چیز فرق کرده و صفر تا صد تامین مالی باید توسط هنرمندان انجام شود. باید بگویم هرچند چرخ اقتصاد هنر مشهد سالم و کوک نمی‌چرخد اما زنگار آن ریخته و در حال اوج‌گیری است.
نقش تهیه‌کننده را در فروش نمایش‌ها چگونه می‌بینید؟
هنوز نمایش‌های پرفروش مشهد به شکلی که تهیه کننده جدی داشته باشد، وجود ندارد. شاید اسم تهیه‌کننده روی تئاتر باشد اما در مشهد تهیه کنندگی تئاتر هنوز معنای حرفه‌ای خود را ندارد. بیشتر تهیه کننده‌ها صرفا سرمایه‌گذار هستند. تعریف تهیه کننده و سازوکار حرفه‌ای مانند سینما در تئاتر مشهد هنوز جایی ندارد.
منظور شما این است که تهیه‌کننده‌های امروز نمایش مشهد سرمایه‌گذار هستند تا تهیه کننده؟
آشنا بودن با بچه‌های تئاتری و داشتن پول، از شخصی تهیه کننده نساخته است. نمایش‌های زیادی در این شهر می‌فروشد که تهیه‌کننده ندارد. مثلا همین نمایش تاریکی که دو هفته متمادی تمدید شده است. ما باید تهیه کننده تربیت کنیم. یک نفر نباید به صرف تزریق پول، بخواهد به کارگردان و هنرمند امر و نهی کند.
راهکار چیست؟
کارگردان‌های تئاتر مشهد نباید به هر قیمتی تن به داشتن تهیه کننده دهند.
نداشتن تهیه کننده یا سرمایه‌گذار در واقع مساوی با دغدغه مالی برای کارگردان و گروه و در نتیجه شاید عدم تمرکز کافی کارگردان بر روی کیفیت کار باشد.
تا بوده همین بوده است. کارگردانی در تئاتر تنها نشستن روی صندلی و میزانسن دادن نیست. از خرید دکور در سمساری و پیدا کردن لباس در لباس فروش‌ها تا گرفتن مجوز و بالا پایین رفتن از پله‌های ادارات مختلف است.
ولی اگر نمایش شما ضرر هم بدهد شاید دیگر فرصت جبران و اجراهای بعدی از بین برود؟
بله خود بنده یکی از نمایش‌هایم به دلیل استراتژی اشتباه ضرر جدی داد. اما تئاتر خوب می فروشد. همین «پزشک نازنین» با بلیط 2 یا 5 هزار تومانی در حدود 10 میلیون تومان بلیط فروخت.
از قرار شما قائل به حضور چهره و بیگ پروداکشن نیستید؟
تمام این ها را در خدمت هنر می‌دانم. اگر فضا و نمایش طلبید ایرادی نمی‌بینم.
نظر شما پیرامون قیمت بلیط تئاتر در مشهد چیست؟
ما برای همین اجرا صحبت کردیم که قیمت بلیط تغییر کند اما در انتها با بچه‌های تئاتری به این نتیجه رسیدیم که حداقل ما به تماشاچی این کمک را بکنیم که با خیال آسوده‌تری به نمایش بیاید و با خودش بگوید اگر همه چیز گران شده حداقل بلیط تئاتر گران نشده است.
پوستر «پزشک نازنین» فضایی سورئال دارد؛ در حالی که نمایش شما از فضایی مینیمال برخوردار است.
به دنبال مفهوم نمایش که آدم‌هایی به دست خودشان و نه شرایط و محیط خودشان را غرق می‌کنند در پوستر به دنبال ایجاد جذابیت بصری و بازآفرینی پیام نمایش بودیم.
نظر شما پیرامون حضور سلبریتی در نمایش به بهانه فروش بیشتر چیست؟
مخاطبی که برای دیدن نمایش با بازی یک چهره می‌آید به صرف همان چهره می‌آید و با رفتن چهره هم رفته و تا زمانی که دوباره چهره دیگری بیاید به تئاتر باز نمی‌گردد. ما می‌گوییم مخاطب شریف و همیشگی داریم که به دیدن کار خوب می‌آیند و برایشان حضور چهره مهم نیست. هر چند با این مدل نمایش مخالف نیستم اما معتقدم باید سازوکار خودش را داشته باشد.
منبع : تسنیم
