به گزارش تابناک اردبیل، حجت الاسلام محمد جعفرزاده امام جمعه شهرستان اصلاندوز در خطبه‌های این هفته نماز جمعه ضمن تسلیت شهادت امام سجاد (ع) به تبیین شیوه‌هایی تبلیغی آن امام همام پرداخت و خاطر نشان کرد: امام چهارم شیعیان در دوران امامت خود سبک مناجات و دعا را انتخاب فرمودند تا اینکه بنا به مصلحت دین هم از آسیب‌های حکام وقت در مصونیت باشند، هم بتوانند به آموزش معارف و عقاید دین پرداخت نمایند و هم به تربیت معنوی و افزایش معرفت جامعه اقدام کنند.
امام جمعه اصلاندوز با تاکید بر اینکه هر زمان آگاهی و بصیرت جامعه افزایش پیدا می‌کند دست حاکمان ظالم در جور و ستم کوتاه می‌گردد تصریح کرد: امام سجاد (ع) در مبارزات خود بر اساس بهره بردن از روش جهاد تبیین پیش می‌رفتند. کوشش آن حضرت بر این بود که از سویی به شبهات متعددی که از طرف طبقه حاکم در ارتباط با امام حسین (ع) و اهل بیت (ع) اشاعه می‌شد، پاسخ داده شود و از سوی دیگر ماهیت عدالت خواهی، برائت از حاکم جائر در اسلام و همچنین سیره پیامبر و اهل بیت (ع) را تبیین شود.
خطیب جمعه اصلاندوز ضمن گرامی داشت روز مقاومت اسلامی خاطر نشان کرد: جنگ ۳۳روزه با حمله رژیم‌صهیونیستی (ششمین ارتش بزرگ جهان با بیش از ۳۰ هزار نظامی) در ۲۱ تیر ۱۳۸۵شمسی به لبنان آغاز شد و بعد از ۳۳ روز در ۲۳ مرداد ۱۳۸۵ با صدور قطعنامه۱۷۰۱ شورای امنیت به پایان رسید. نزد اصحاب رسانه و تحلیلگران، این جنگ به نام «جنگ ۳۳روزه»، «جنگ تموز» و «جنگ ششم» معروف شد و نزد رژیم‌صهیونیستی به «جنگ دوم» معروف است. در سال ۱۳۸۷، با پیشنهاد شورای فرهنگ عمومی و تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی، ۲۳ مرداد، روز مقاومت اسلامی (پیروزی مقاومت اسلامی مردم لبنان بر رژیم‌صهیونیستی) نامگذاری شد.
وی به تحلیل ابعاد این جنگ از منظر تحلیل گران پرداخت و افزود: این جنگ در واقع محصول توطئه‌ای با یک «نقشه جامع» از پیش‌طراحی‌شده از سوی سه کشور غربی آمریکا، انگلیس، فرانسه و رژیم‌صهیونیستی با معاونت کشور‌های عربی مصر، اردن، عربستان و برخی احزاب لبنان بود و یکی از بزرگ‌ترین محاسبات تاریخی بود که ائتلاف غربی، عبری و عربی مرتکب شدند. اما با اقدام پیش‌دستانه حزب‌الله، همان هفته اول، ارتش صهیونیستی که به ناتوانی در جنگیدن با حزب‌الله پی برد، ولی به اصرار آمریکایی‌ها مجبور شد سه هفته دیگر جنگ را ادامه دهد، اما در نهایت آمریکا نیز تسلیم شد.
جعفرزاده ادامه داد: این جنگ، مقطعی تاریخی شد و تاریخ تحولات منطقه را به دو مقطع پیش و پس از خود تقسیم کرد؛ و تمام تحلیلگران واقع‌بین در تحلیل‌های خود به این موضوع صراحتا یا کنایتا اشاره می‌کردند. از این مقطع، اسرائیلِ بعد از جنگ، به یک بازیگرِ شکست‌خورده‌ی منفعلِ افتاده در روند فرسایش تبدیل شد؛ و در مقابل، حزب‌اللهِ پس از جنگ مورد تحسین ملت‌ها قرار گرفت، و ملت ۴میلیونی لبنان در سایه اعتبار و عزتی که حزب‌الله برای آنها خلق کرده بود، می‌توانستند خود را در کانون توجهات ۳۰۰میلیون عرب و حدود ۵ میلیارد مسلمان ببینند و رهبر آن در صدر شخصیت‌های اول خاورمیانه عربی بنشیند.
وی با تشریح آثار و نتایج این جنگ گفت: آثار و نتایج جنگ محدود به دو طرفی که مستقیم درگیر جنگ بودند (حزب‌الله و اسرائیل) نمی‌شد بلکه این جنگ در واقع به‌دلیل جبهه بودن، شکلی از نبرد راهبردی بین دو جبهه مقاومت با محوریت ایران و جبهه استکبار با محوریت آمریکا به خود گرفته بود. این جنگ مصداقی از قدرت موفقیت تفکر راهبردی مقاومت بود که شکستی تاریخی برای تفکر راهبردی ائتلاف غربی، عبری و عربی به شمار می‌رود.
رئیس شورای فرهنگ عمومی اصلاندوز در بخش‌های دیگر از خطبه‌ها با اشاره به سالروز بازگشت آزادگان به میهن اسلامی گفت: آزادگان، گوهرهای بازیافته از ذخیره‌ی ایمان در جمهوری اسلامی هستند. آزادگان الماس‌های درخشان جمهوری اسلامی‌اند. دوران اسارت، کوتاه شده‌ی قرن‌هایی است که انسان‌های بااستعداد، همین قریب چهل هزار آزاده‌ی باارزش و رنج‌دیده و تربیت شده در دوران سختی، را به الماس‌های درخشان تبدیل کرده است.
وی با تبیین ابعاد عظمت موضوع آزادگان افزود: مسأله‌ی آزادگان ما از ابعاد مختلفی قابل توجه است. یکی از ابعاد، خاطرات باارزش آزادگان است. آنچه در خلال بیانات و نوشته‌ها در مورد دوران اسارت گفته شده است، یک بخش کوچکی است از یک داستان بلند، و ما همچنان احتیاج داریم که این داستان بلند را بشنویم. ما باید چندین برابرِ آنچه که تاکنون کتاب نوشته شده است، در این خصوص کتاب داشته باشیم. ما باید فیلم‌های هنری برجسته‌ای از وضع آزادگانمان در اردوگاه‌ها و زندان‌ها داشته باشیم.
جعفرزاده گفت: غربی‌ها و مؤسسات بزرگ فیلم‌سازی راجع به ماجرا‌های اسارت‌هایی که در جنگ دوم یا جنگ اول داشتند، فیلم‌های خوب و برجسته بسیار زیادی تهیه کردند؛ در حالی‌که آنچه در آن فیلم‌ها وجود دارد، نشان‌دهنده‌ی روحیات مادی آن اسیرانی است که گرفتار شده بودند؛ که در زندگی و حرف‌های آنها به چشم می‌خورد. در حالی که مأمور صلیب سرخ به آزادگان ما در دوران اسارت گفته بود ما وقتی به اردوگاه‌های اسیران جنگ در کشور‌های دیگر می‌رویم، سرخوردگی و افسردگی و خودزنی و خودکشی و این‌ها را مشاهده می‌کنیم؛ چرا شما ندارید؟ جوابش معلوم است: وقتی دل با خدا آشنا بود، وقتی احساس ارتباط کرد، وقتی احساس اعتماد کرد، وقتی خود را تنها ندید، وقتی در درون سلول‌های تنگ و شکنجه‌بار، بهشت معنوی را با خود مشاهده کرد، دیگر افسردگی جائی ندارد، سرخوردگی جائی ندارد، خودکشی معنا ندارد.
جعفرزاده در خاتمه زندگی آزادگان را ستاره‌ی راهنمای ما در تحولات روزگار دانست و عنوان کرد: در دوران اختناق طاغوت نیز همین‌طور، فشار‌ها زیاد بود؛ کسانی به انقلابی‌ها می‌گفتند بیخود ایستادگی و مقاومت می‌کنید؛ اما یک عده‌ای هم می‌گفتند نه، «صَدَقُوا ما عاهَدُوا اللَّهَ عَلَیْهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضى نَحْبَهُ وَ مِنْهُمْ مَنْ یَنْتَظِرُ». خدای متعال حادثه انقلاب اسلامی را پیش آورد که در دنیا هیچ کس باور نمی‌کرد؛ نه اینکه در ایران کسی باور نمی‌کرد، در دنیا هم کسی باور نمی‌کرد. کسی باور نمی‌کرد که آنچه آمریکائی‌ها آن را جزیره‌ی ثبات میدانند، اینجور دستخوش طوفانی بشود که در نهایت به انزوای آمریکا، به انزوای استکبار، به انزوای انگلیس و عمال و مزدوران‌شان منتهی شود. امروز هم همین است.
منبع/فارس