به گزارش تابناک مازندران از روابط عمومی دانشگاه مازندران، دکتر محسن موسوی عضو هیات علمی دانشکده الهیات و معارف اسلامی، در یک یادداشت تحلیلی به مناسبت ایام شهادت حضرت اباعبدالله‌الحسین(ع)، به تشریح نقش محبان و مردم در زنده نگه‌داشتن یاد و قیام سیدالشهدا(ع) پرداخت.
متن کامل این یادداشت را در زیر مشاهده می‌کنید:
کیست حسین را یاری کند
در جملاتی چون«هل من ناصر ینصرنی؛ آیا کسی هست که مرا یاری کند؟»«هل من ذاب یذب عن حرم رسول‌الله» و مانند آن را از قول حضرت سیدالشهدا(ع) بسیار شنیده‌ایم
می‌توانیم نگاه تاریخی به این جمله و دیگر سخنان ایشان داشته باشیم. آن‌چنان که در روز عاشورا در شرایطی دشوار، چنین ندا در داده و بیان تنهایی کرده یا به یاری طلبیده است. یا این‌که فارغ از زمان، مکان و شرایط به آن نگریست و آن را جاری در همیشه زمان و جای‌جای مکان دانسته، جمله مثل‌گونه«کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا» را بر لب جان، به ترنم اندیشه تکرار کرد.
حسین، خون خدا است. ثارالله، عبدالله، اسدالله و فرزند اسدالله است. حسین، ناصر دین خدا است. یاری‌کردن حسین، با یاری دین خدا محقق خواهد شد. حسین خودش را و همه یار و تبارش را و همه دار و ندارش را به عرصه آورد تا به آنچه ایمان دارد، عمل کند. حسین به خدا و دین خدا ایمان داشت. حسین به زبان حال و مقال اظهار داشت: اگر برجایی و برپایی دین خدا، جز با به مقتل‌رفتن حسین میسر نشود، پس ای شمشیرها به سوی من آیید و بر بدنم درآیید. دوستی با امام حسین، دوستی با خدای او و دوستی با دین او است. شیعه حسین بودن، التزام می‌خواهد. التزام به قرآن و سنت. و التزام به این‌که ترجمان قرآن و سنت، جز از اهل‌بیت علیهم‌السلام، برگرفته نشود. «لا تأخذ الا عنا، تکن منا؛ جز از ما چیزی مگیر تا از ما باشی». اگر جز این باشد، هرکس و در هر جایگاه، شغل و لباسی باشد، مورد انکار اهل‌بیت واقع خواهد شد