به گزارش تابناک هرمزگان؛ حجاب یکی از معقوله های دین مبین اسلام است که در جزیره العرب با ورود و تثبیت اسلام وارد حیات مردم شد اما اینکه ما آن را صرفا اسلامی بدانیم مسئله ای نادرست است؛ قطعا با پیدایش لباس و شکل گیری تمدن ها انسان ها به سمت استفاده حجاب به معنای حائلی که بدن آن ها را می پوشاند رفته اند و شاید بتوان آثار آن را در سینماهای تاریخی به وفور دید؛ بعنوان مثال در سینمای باستانی شرق آسیا به آسانی نمی توان برای بانوان قائل به برهنه گی شد؛ هند باستان نیز دارای یک سری پوشش هایی است که جلوی برهنه گی را می گیرد؛ از شرق آسیا به سمت غرب آسیا هم که بیاییم خواهیم دید که بانوان دارای پوششی هستند که در تناقض با برهنگی است و ایران باستان هم که حجابش برای همه در کتیبه های باقی مانده از دوران هخامنشیان اظهر من المشمس است.
اسلام دیدنی بود که زمانی که ظهور کرد به آداب و رسوم و فرهنگ های خوبی که در اقوام و ملل مختلف وجود داشت احترام گذاشت و آن را به دیگر سرزمین های اسلامی هم معرفی کرد.
حجاب مسئله ای بوده است که همیشه بیش از عوام ، خواص آن را رعایت می کردند بعنوان مثال اگر به پوشش خاندان های سلطنتی اروپایی در طول تاریخ نگاه کنید خواهیم دید که در بحث پوشش دارای بایدها و نبایدهایی هستند که ملزم به اجرا هستند؛ حتی ادیان دیگر مانند یهودیت و مسیحیت نیز این معقوله را رعایت می کنند هرچند که امروز به حد رعایت در کشیش ها و روحانیون و راهبه هایشان تنزل پیدا کرده است.
در واقع فلسفه حجاب ایجاد مصونیت است؛ امام صادق(علیه السلام) می فرمایند نگاه آلوده تیری زهرآگین از تیرهای شیطان است؛ این حدیث امام صادق را نبایست فقط با معنای ادبی دید بلکه قطعا اشاره ایشان به نمود نگاه های پلید عالم خارج و معنا بر شخصیت افراد است؛ نگاه بد به مانند هوای بد برای رشد گیاه است؛ شاید ما متوجه ظاهر آن هوا نباشیم اما تاثیر خود را قطعا در رشد گیاه خواهد گذاشت.
شاید اینکه حجاب را دارای محدودیت معرفی کنیم بزرگترین جفا به ساحت این معقوله است چرا که از صدر اسلام تاکنون شخصیت های عالی و متعالی در تاریخ با وجود داشتن حجاب خوش درخشیده اند و حتی امروزه بانوان ورزشکار ایرانی با حضور محجبه در میادین ورزشی می درخشند.
انتهای پیام/9063