یادداشت روز تابناک تبریز
به بهانه شنیده هایم در مورد لیست اصولگرایان که اخیرا در حال نهایی شدن است.
کد خبر: ۸۱۱۰۱۹
تاریخ انتشار: ۱۴ دی ۱۳۹۸ - ۱۱:۱۲ 04 January 2020

بعنوان یک کنش گر سیاسی، برداشت من از برآیند وضع موجود تبریز این است که اصولگرایان سهم بیشتری از کرسی های پارلمان را بدست خواهند آورد. چه اینکه همه می دانیم اصلاح طلبان شکست سیاسی خود را پذیرفته اند و در این حال رقیب سنتی اصولگرایان در حاشیه قرار گرفته و در صورت تداوم فقدان جریان سوم سیاسی ، به نظر میرسد پارلمان آتی راست دست خواهد بود.

پدرخوانده سالاری یا پوست اندازی اصولگرایان؟
 تحلیل مفصل این گزاره بماند برای مجال دیگری . علی ای حال ، این بار مساله برای اصولگرایان و یا کاندیداهای مستقلی که علقه و علقه ای با اصلاح طلبان ندارند ، فقط پیروزی نیست. مساله آنها این بار کارآمدی نظام خواهد بود. می دانیم که نظام روزهای سختی را می گذراند و حاکمیت در حوزه کارآمدی خود دچار یک خلا اساسی شده است و سئوال اینجاست که مجلس آتی دقیقا باید کجای داستان این نظام قرار گیرد چه اینکه مشخصا میدان برای آزمون مجدد اصولگرایان فراهم خواهد آمد. از این روی تمرکز ما اقلا برای سرنوشت تبریز در 4 سال آینده باید متوجه این اردوگاه باشد.

وضع موجود این اردوگاه را میتوان چنین صورت بندی کرد(3 طیف).

1-در یک طرف پدرخوانده هایی قرار دارند که خود دو طیف مختلف هستند . یک دسته محافظه کارانی هستند استاد مسلم چرخش ها یا سکوت های حرفه ای سیاسی، که از این رو نه تنها خاصیتی برای نمایندگی ندارند بلکه گاها با تبانی های سیاسی خود یا بازی در میدان مخالفین توسعه آذربایجان ، خود مانعی میشوند برای توسعه تبریز.


2-یک دسته دیگر اما پوپولیست هایی هستند که سخنرانی های بسیار زیبا و غرایی از رهبری و ولایت و ولایتمداری می کنند و در تریبون ها از عدالت سخن می گویند و دولتمردان را به خاطر فساد و ناکارآمدی مورد فحاشی و توهین قرار می دهند ، اما بعدا کاشف بعمل می آید خودشان از اساتید مسلم رانت خواری بوده اند و .. .


3-در سوی دیگر ، انسان های فرهیخته و صادق و سالمی هم در این اردوگاه حضور دارند که متاسفانه تاثیری در بستن لیست ها و تصمیم گیری های کلان این طیف ندارند.


با تداوم این وضعیت ، نه تنها هیچ امیدی به کمک اصولگرایان به توسعه شهرم ندارم بلکه نگران آتیه این استان هم هستم که با پیروزی احتمالی دو طیف نخست این جریان ،چه ها که نخواهد شد و بار دیگر آبروی نظام فدای منفعت طلبی های باندی این عزیزان خواهد شد .


اما میتوان به این اردوگاه امیدوار بود ؟ بله قطعا. در صورتی که تصمیم گیرندگان اصلی این اردوگاه فهم درست و صحیح از انقلابی گری و ولایت مداری را مبنای عمل خود قرار دهند( نه اینکه مقهور شعارهای تند عده ای پر های و هوی اما بی تاثیر شوند) و زمینه را برای ورود یک نسل جوان و کاربلد به این عرصه فراهم نمایند ، میتوان به کارآمدی نمایندگان آتی این جریان امیدوار بود .


پیشنهاد مشخص من این است :جوانانی مانند محمد ایرجیان(پزشک جراح )، روح الله متفکر آزاد( دانشگاهی )، رضا پاشایی(صنعتگر و کارآفرین)، و از طرف دیگر متخصصان کاربلدی چون رضا نوین (شهرساز )علیرضا منادی (مجرب و کاربلد)و عشرت شایق( حوزه بانوان) می توانند مورد بحث و واکاوی تصمیم گیرندگان قرار گیرند تا از بین چنین افرادی ، لیستی کارآمد و مفید به حال تبریز ، بدست آید چه اینکه این گونه افراد می توانند بسیاری از مطالبات عمومی مردم را در مجلس ، نمایندگی کنند .


بنظرم اردوگاه اصولگرایی با ورود این نوع افراد به لیست خود، می تواند به مردم این سیگنال را مخابره نماید که پیام آنها را در لزوم بازسازی و بازتعریف خود دریافته است و گرنه اگر بازهم کار دست پدرخوانده ها باشد ، نه تنها فایده ای برای این شهر نخواهند داشت بلکه آسیب هایی هم به اعتبارشان وارد خواهد آمد.

منصور رضازاده

برچسب ها: اصولگرایی ، انتخابات
اشتراک گذاری
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :