در سالروز شهادت امام صادق(ع)
شانه به زیر تابوتشان گرفتند تا در سالروز شهادت امام عاشق و شهادت حضرت صادق (ع) آل محمد جلوه ای دیگر از باور به شهادت را نشان دهند ؛ امروز در مشهدارضا (ع)، اجتماع صادقیون بود و باورمندان شهادت ...
عجب شکوهی دارد شهادت. به هر رنگ که باشد بهار تجلی آیات خدا می شود. سبز باشد و صادقی یا سرخ باشد و بر مدار سید الشهدا(ع) ؛ نتیجه یکی است. شکوه است و زیبایی غرور است و عزت بزرگی است و سرفرازی ...اصلا شهادت چنان حلاوتی دارد که در هر مکان و زمان که بنوشی عطر بهشت خواهد گرفت. چنان عظمتی دارد که به هر فصل قرائت شود گل ها به شکوفه خواهند نشست نه به شکوفه خواهند ایستاد که در قدوم مبارک شهید گل ها بر می خیزند آدم بر می خیزد عالم که ذکر باید گفت در قدم شهید و"سَبِّحُ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ"
و دیروز به ذکر برخاستند مردم در قدم شهیدانی که شهادت را با گمنامی شکوهی عرفانه تر بخشیدند. گمنامیی که عین نام آوری است اوج شهرت است و....
به راستی کدام نام را می توان یافت که چون شهید شهره عالم و آدم باشد؟ کدام نام را می توان یافت که چنین با حضرت شاهد عجین باشد؟ کدام نام را می توان یافت که یادآوری آن ذکر خدا باشد؟
آری شهید نام خداست و خداوند اراده فرموده است تا عاشقان خونین قبای خود را با نام خویش جاودانگی بخشد.چه اسم ها مثل آدم ها می میرند پس عزیز خدا که "أَحياءٌ عِندَ رَبِّهِم يُرزَقونَ"است باید نامی به نامیرایی ذات خویش داشته باشد و چنین است که خداوند او را به نام خویش "حضرت شهید" نام بردار می فرماید تا بگوید حساب او از همه عالم جداست که عالم و آدم فانی‌اند اما شهید به مرحله "بل احیا" رسیده است.
این را دیروز مردمان به چشم دیدند. بالا نشینی شان را هم پذیرفتند و شانه به زیر تابوتشان گرفتند تا در سالروز شهادت امام صداقت و شهادت امام صادق (ع) آل محمد جلوه ای دیگر از باور به شهادت را نشان دهند. اجتماع صادقیون بود و باورمندان شهادت .
اشک های شهود انگیز بود و بالانشینی شهدا و راهی که تا همیشه باز است تا هرکس می خواهد به "بالانشینی" برسد پا به صراط مستقیم شهود و شهادت بگذارد که جز این راهی برای رسیدن به زندگی جاوید و سفره نشینی خداوند نیست و چه زیبا گفت شهید آوینی که"می پنداریم ما مانده ایم و شهیدان رفته اند حال آنکه شهیدان مانده اند و زمان مارا با خود برده است".
دیروز حتی بسیاری از ما مردمان که زمان مارا با خود برده بود باز آمدیم تا در قدوم شهیدان بیعت تازه کنیم تا در کلاس حضرت امام صادق علیه السلام درس بگیریم و خود را به عاشورا برسانیم.
عاشورایی که تکلیف انسان را برای همیشه مشخص کرده است و صدای حسین (ع) همچنان به گوش می رسد: هل من ناصر ینصرنی؟ فریادی که باید در هر زمان متناسب با نیاز ها و شرایط جبهه حق جواب گیرید....
امروز هم به لبیک برخیزیم هل من ناصر سید الشهدا را.....
غلامرضا بنی‌اسدی - تابناک خراسان رضوی
