تابناک: از یک سو مسئولان ورزش کشور قوانین صریح کشور را زیر سوال گذاشتند تا مقدمات حضور سربازان فراری در جام ملت های آسیا فراهم شود و از سوی دیگر علیرغم عدم منع قانونی از ورود بانوان مشتاق ایرانی به سالن والیبال ممانعت به عمل می آید. این تناقض ها نشان می دهد که تصمیات بیشتر در راستای راضی نگاه داشتن عده ای خاص تنظیم می شود تا آرای مردم.
چهارمین بازی تیم ملی ایران در مقابل حریفان خارجی در ورزشگاه آزادی برگزار گردید. فارغ از نتیجه ناخوشایند این بازی، که به قیمت حذف تیم ایران از گردونه مسابقات این دوره تمام شد، تعارض مسئولین ورزش کشور در برابر اقدامات غیر قانونی و قانونی جالب توجه است.
به گزارش تابناک اصفهان به نقل از اعتدال، در کنار این شور و شوق تماشاگران ایرانی برای حضور در ورزشگاه و تشویق تیم ملی والیبال ایران و فارغ از نتایج به دست آمده و پیروزی و شکست ها، آنچه خاطر مردم و هواداران به خصوص بانوان هوادار تیم ملی را مکدر کرده، ممانعت از حضور بانوان ایرانی در سالن مجموعه ورزشی آزادی بود. این در حالی است که ممانعتی برای ورود بانوان خارجی به سالن وجود نداشت.
گریزی به چند ماه پیش
همین چند ماه پیش و در دی ماه بود که مسئولان قوانین صریح کشور را زیر سوال گذاشتند تا مقدمات حضور سربازان فراری به خصوص مهرداد پولادی در جام ملت های آسیا فراهم شود. سرباز فراری ای که مسئولان کشوری و لشکری و انتظامی دست به دست هم دادند تا در مسابقات استرالیا حضور داشته باشد و با حرکتی کودکانه، یکی از عوامل اصلی حذف فوتبال ایران از این مسباقات باشد و در آخر نیز با تمسخر قوانین و دهن کجی به همین مسئولین به ایران بازنگردد.
با یک مقایسه ساده می توان به تناقضی آشکار در رفتار و تصمیم گیری ها پی برد. از یک سو قوانین اولیه کشور با تلاش مسئولین نظامی و وزیر ورزش و تنها به درخواست مربی خارجی فوتبال زیر پا گذاشته می شود و از سوی دیگر از ورود بانوان مشتاق ایرانی به سالن والیبال ممانعت به عمل می آید. در حالی که هیچ قانون خاصی برای این اقدام وجود ندارد. کما اینکه در سال های گذشته بانوان ایرانی می توانستند در جایگاه تماشاچیان حاضر گردند. سؤال این است آیا در چند سال گذشته شرایط تماشای این بازی‌ها تغییری اساسی پیدا کرده که حکم آن نیز باید مشمول تغییر شود؟
تناقض ها در تصمیم گیری از کجا ناشی می شود؟
تناقض ها نشان می دهد که تصمیات بیشتر در راستای راضی نگاه داشتن عده ای خاص تنظیم می شود تا آرای مردم. مگر نه اینکه اکثر مردم کشور -حتی به قول نهادهای نظامی و نظرسنجی هایشان- مخالف حضور سربازان فراری در تیم ملی فوتبال بودند. مگر نه اینکه هزاران هزار بانوی محترم ایرانی همانند مردان این کشور خواستار تشویق مردان والیبال ایران در کمال آرامش بودند. اما چه شد که نظر مردم یکباره به کنار گذاشته شد و اعتراض عده ای غوغاسالار بر آرای مردم غلبه پیدا کرد؟ عده ای خاص که با فرمان گرفتن از جریان های سیاسی طرفدار دولت قبل همچنان به یکه تازی و تصمیم سازی در عرصه های مختلف کشور مشغولند.
جماعتی مقدس‌نما که با صدور اطلاعیه های گوناگون و خط و نشان کشیدن‌های پی‌درپی از برخورد های خونین در روز مسابقات تا قبیح‌ترین اهانت‌ها و توهین‌ها، زنان و دختران این سرزمین را خطاب قرار دادند. کسانی که نام یاران خدا را بر خود نهاده‌اند به رغم توصیه دیگران به حیا، برای نهی از یک منکر (به زعم خودشان) ده‌ها منکر دیگر مرتکب شدند. کسانی که 8 سال قفل بر دهان خویش زده بودند، اینک با ایجاد هرج و مرج در جامعه از هیچ کوششی برای ناتوان نشان دادن دولت یازدهم و ایجاد بذر نامیدی در جامعه به خصوص در نسل جوان کشور دریغ ننموده اند.
ظاهرا باید در تمامی امور کشور ابتدا نظر این جماعت اندک را پرسید سپس طبق خواسته های ایشان اقدام کرد، که مبادا به گوشه قبای آقایان برخورده و غائله ای جدید راه بیاندازند. بی شک این گونه تناقض در تصمیم گیری ها و مدیریت کشور بر مبنای تفکر اقلیت جامعه نه تنها شائبه ناتوانی در مدیریت امور کشور را در اذهان مردم تقویت می کند، بلکه فضا و شرایط را برای گستاخی این عده معدود باز خواهد کرد، تا هرگاه تصمیمی خلاف منافع و امیالشان گرفته شد، با غوغا سالاری و شانتاژ رسانه ای سعی در تغییر آن داشته باشند.
آن چه ضروری است اینکه دولت برای یک بار هم که شده باید حساب مردم را با این جماعت اقلیت تسویه نموده و با قاطعیت جلوی امیال آن ها را گرفته و به آن ها گوشزد کند که دوره هوچی بازی ها و غوغا سالاری ها تمام شده و مردم ایران خواستار حاکمیت عقل، منطق و تدبیر بر اداره امور خویش اند.
منبع: تابناک