به نوشته این روزنامه، این موضوع در نامه مایکل اورن، سفیر سابق رژیم صهیونیستی در واشنگتن و عضو کنست از حزب (یش عتید) هم مورد تأکید قرار گرفته است. یووال اشتاینتس که در آن زمان وزیر امور اطلاعاتی رژیم بوده در مصاحبه ای ضمن تأیید این موضوع، گفته است که وی و بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم در آن زمان از بیم اینکه اسرائیل متهم به دخالت در این توطئه شود و در نتیجه جلوی اجرای آن گرفته شود، دست داشتن خود در این موضوع را مخفی کرده اند.
بدین ترتیب اشتاینتس به طور ضمنی تأیید می کند که خلع سلاح شیمیایی سوریه نقشه اسرائیل بوده است. اما در آن زمان نامی از تل آویو برده نشد تا نقشه اجرایی شود. اشتاینتس درباره نحوه شروع این ماجرا می گوید: به طور تصادفی تماسهای دیپلماتیک در این مورد شروع شد. ابتدا در یک مصاحبه رادیویی گفته شد که اسرائیل مدارک و شواهدی در دست دارد که نشان می دهد دولت سوریه مسئول حملات شیمیایی در سال 2013 است.
به دنبال آن یک دیپلمات روسی خواستار ملاقات با وی شده و اطلاعات تجسسی بیشتری را در این مورد از او خواسته، اما اسرائیل درخواست وی را رد کرد و در عوض طرح توافق (خلع سلاح شیمیایی) را ارائه نمود. این وزیر اسرائیلی که به نتانیاهو بسیار نزدیک است گفت که چند روز بعد، آمریکایی ها و روس ها مذاکرات خود را درباره این موضوع شروع کردند، در حالی که اسرائیل به پشت صحنه خزیده بود.
گفتنی است: که اورن در کتاب جدید خود رئیس جمهور آمریکا و نتانیاهو را به برهم زدن روابط استراتژیک بین واشنگتن و تل آویو متهم کرده بود. وی در عین حال اوباما را متهم کرده است که پس از انتخابات ریاست جمهوری 2008 آمریکا به عمد و با قصد قبلی دست به این اقدام زده است.
صرف نظر از اینکه پیشنهاد خلع سلاح شیمیایی سوریه برای جلوگیری از حمله آمریکا به این کشور کار چه کسانی بود، به طور قطع می توان گفت این موضوع اساساً به نفع استراتژی رژیم اشغالگر بود و بدین ترتیب حتی نیازی به اعتراف و افشاگری از سوی مقامات این رژیم نیست، مخصوصا وقتی که این سلاحها متعلق به کشوری مثل سوریه باشد؛ چرا که این کشور طبق دیدگاه امنیتی رژیم صهیونیستی در فهرست تهدیدات استراتژیک برای امنیت ملی این رژیم قرار دارد.
عملیات تضعیف ارتش سوریه و نیروهای مقاومت اسلامی لبنان هم که خواست استراتژیک رژیم اسرائیل است در همین چهارچوب قرار می گیرد، به ویژه زمانی که موجودیت و مؤلفه های قدرت این دو نیرو هدف قرار گرفته است. آنها قبل از شروع بحران امنیتی در سوریه توانستند با تغییر معادلات منطقه ای، تغییرات عمیق و بنیادینی در محیط استراتژیک رژیم اسرائیل ایجاد کنند. با این حال می توان گفت که خلع سلاح شیمیایی سوریه بخشی از یک ترفند فراگیر بود که می خواست سوریه را از گردونه رویارویی مستقیم با آمریکا خارج کرده و همزمان این کشور را همچنان سرگرم جنگ با گروههای تروریستی در خاک خود کند.
از سوی دیگر سوریه هم بر این باور بود که در شرایطی که درگیر جنگ داخلی با تروریستهاست درگیر شدن با ارتش آمریکا اصلا به نفع ارتش و نظام سوریه نیست. به نظر می رسد که دولت سوریه در آن زمان برای دفع این خطر با خروج سلاحهای شیمیایی خود موافقت کرده و ترجیح داده است که تمام توان خود را بر دفع خطر رو به رشد تروریستها در داخل متمرکز کند.