در هفدهم مرداد ماه سال 1377، محمود صارمی خبرنگار خبرگزاریِ جمهوری اسلامی، به همراه هشت نفر از اعضای کنسولگری ایران در مزار شریف افغانستان به دست گروهک تروریستی طالبان به شهادت رسید. به همین مناسبت، شورای فرهنگ عمومی، هفدهم مرداد ماه هر سال را به عنوان «روز خبرنگار» نامگذاری کرد.
خبرنگار کسى است که با اتکاء به ذوق و استعداد شخصي، پس از گذرانيدن دوره آموزش تخصصى و همچنين با توجه به مسئوليت اجتماعى که اين حرفه بر عهده او مى‌گذارد، وظيفه کسب، تهيه، جمع‌آورى و تنظيم 'اخبار' و انتقال آنها را از طريق وسايل ارتباط جمعى (مطبوعات، راديو، تلويزيون و خبرگزاري) به مخاطبان بر عهده دارد.
شناخت ويژگى‌هاى حرفه خبرنگارى و روزنامه‌نگارى، از اصولی است که می تواند مجموعه ی دولتمردان و مدیران کشور را در مواجهه با وظایف این قشر فرهیخته، یاری کند.
خبرنگاران رسانه ها بايد اهتمام ویژه ای برای انتشار اخبار و اطلاعاتى داشته باشند که از صحت، دقت و اعتبار لازم برخوردار باشد.
تحریف سهوی یا عمدی هر "حقیقت" می تواند یک "خیانت" به آرمان های جامعه ی خبرنگاری باشد.
پایبندی به اصول اخلاقی و خودداری از تقدم منافع شخصی بر منافع جامعه از بدیهی ترین مولفه هایی ست که بایستی همیشه حفظ و پاسداری شود.
عدم برچسب زنی، تهمت و افترا و سرقت ادبی از دیگر مواردی است که با روح خبرنگاری در تضاد است.
انتشار اخبار روشن، جامع و کامل با منبع موثق، از دیگر نکاتی ست که "خبر" را دارای ارزش و اعتبار می کند وگرنه نقل قول های بی اعتبار می تواند "شایعه پراکنی" نام گیرد و پیگرد قانونی هم داشته باشد!
ذوق و استعداد، حق طلبی و جسارت، سرعت عمل و حق گویی از ویزگی های بارز هر خبرنگار می تواند باشد که می خواهد به عنوان یک چهره ی تاثیرگذار در حرفه اش حرفی برای گفتن داشته باشد.
پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم در حدیثی فرموده است: «حق را بگو و در راه خدا از ملامت هیچ ملامت گری نهراس».
اگر خبرنگاری به این حرفه عشق نداشته باشد چند صباحی بیشتر نمی تواند دوام بیاورد و چون درخت پیری، خموده و شکسته می شود.
در دنیای دیجیتالی امروزی، اگر سرعت عمل نداشته باشد، از قافله عقب مانده و به مرور کمرنگ و حذف خواهد شد.
بر این سیاهه ی باید ها و نباید ها می توان ده ها و شاید هم صدها بند دیگر نیز افزود! برخلاف آن چه در ظاهر سهل و ممتنع به نظر می رسد، حرفه خبرنگاری جز مشاغل سخت و زیان آور است.
روح و روان خبرنگار همیشه درگیر مسائلی است که حس و لمس می کند و گاه به خاطر حفظ منافع جامعه از نشر آن خودداری می کند. اما همچنان با خویشتنِ خویش کلنجار می رود. "زمان" برای خبرنگار معنی و مفهومی ندارد و همیشه آماده ی انجام وظیفه است. حتی ساعت 2 نیمه شب!
اولین نفری است که در صحنه ها حضور دارد و آخرین نفری است که استراحت می کند.
اولین کسی است که مطلع می شود و آخرین نفری است که مرخص می شود.
خبرنگار همیشه آماده ی "قربانی " شدن است. کافی است تا یک خبر "تکذیب" شود و یا کوچکترین لغزشی در تنظیم و نشر خبر داشته باشد تا به طرفه العینی، نوازش "چماق قانون" را با تمام پوست و خونش حس و لمس کند.
فرصتی برای واگویی مشکلات و دغدغه هایش ندارد چراکه همیشه در حال بازگویی سخن دیگران است.
"خبرنگار" مظلوم ترین است چون عاشق حرفه اش است و عاشق، هیچگاه خویشتن را نمی بیند و همیشه به فکر معشوق است.
می خواهم خیلی ساده و راحت بگویم که
ای عاشقان روزتان مبارک!
عادل جعفرموحد