چند ماهی است که با آغاز فعالیت زیرپوستی ستادهای انتخاباتی برخی از مشتاقان شورای شهر تبریز که "شورا" را محلی مناسب برای پیمودن یک شبه ره صد ساله میبینند و برای نشستن روی صندلی های شورا، حاضرند هر کاری بکنند، درصدد معرفی خود و ارائه چهره ای اساطیری و قهرمانانه از خود در رسانه‌های استانی و کانال‌های تلگرامی هستند.
ایجاد گروه‌هایی با عناوین "حامیان دکتر/ مهندس..." یا "دوستداران دکتر/ مهندس..."
ازاین‌دست اقدامات است که عموماً با پرسش‌ها و پاسخ‌های جهت دار حامیان (شما بخوانید دوستان و فامیل‌های) آنها به تخریب اعضای فعلی و قبلی شورا کشانده میشود.
فضای مجازی در کنار همه محسناتی که دارد و می تواند به عنوان یک ابزار قدرتمند رسانه ای در اصلاح و آگاه سازی اقشار جامعه به کار گرفته شود و پلی بی واسطه بین مردم و مسئولان باشد، چنین معایبی را هم دارد که یک فرد بیکار را که بیست ساعت از 24 ساعت شبانه روز را پشت گوشی یا سیستم نشسته، طلایه دار احراز صلاحیت برای انتخاب اصلح مردم میکند!
اینگونه افراد با تاسیس و راه اندازی کانال‌های تلگرامی از چند ماه پیش و خصوصاً در یک ماه گذشته، با جولان روی همان نامزدهای عاشق شورا! که ذکرشان رفت، درصدد هستند با موج‌سواری و یکه‌تازی خودشان را سوپرمن تحولات انتخابات شورای شهر تبریز معرفی کنند!
انتخاب عناوین پرطمطراق و دهان پر کنی چون "اولین و معتبرترین کانال انتخابات شورای شهر تبریز"، "تنها کانال معتبر انتخابات تبریز"، "رجال و سرشناسان جهانشهر تبریز در انتخابات" و ... به‌اندازه‌ای مضحک و خنده‌آور است که گویا تبریز بزرگ، حیاط خلوت این افراد نان به نرخ روز خور است!
گاهی تهیه لیست و انتخاب سرلیست به پازلی عجیب و غریب و البته مضحک منتهی می شود! یک یا دو نام بزرگ برای اعتبار بخشی به لیست، قرار داده میشود (حتی بدون کسب اجازه از آنها) و ماراتن قرارگیری در رده اول لیست، به نوعی به مزایده گذاشته میشود تا پیشنهادهای هنگفت از سوی نامزدها آغاز شود! هرچقدر مبالغ بالایی اخذ شود، شانس حضور در سرلیست هم افزایش پیدا میکند!
البته در کنار اینگونه باج خواهی ها، برخی ها هم "پست"ها را پیش خرید می کنند و قول میگیرند تا پس از توفیق در انتخابات، فلان میز مدیریت برای آنها در نظر گرفته شود!!
قهرمان سازی و گزافه گویی برخی از این کانال‌های پرمدعا به همراه حراج عناوینی چون دکتر، استاد، پروفسور و ... برای کسانی که شاید از در دانشگاه هم وارد نشده اند، چنان فضای وهم آلودی را ساخته است که جز بی انگیزه کردن مردم و سرخوردگی آنها رهاوردی نخواهد داشت.
و اما نکته اصلی ماجرا جای دیگری است!
اینان که ادعای قانونمداری و تبعیت از قانون و تلاش برای قرارگیری در پارلمان شهری و برقراری عدالت مبتنی بر قوانین را دارند، در همین بدو امر و با تبلیغات پیش از موعد نشان می دهند که برای قانون و احترام به آن، پشیزی ارزش قائل نیستند و خودشان قانون شکنان اصلی هستند!
بی شک دستگاه های نظارتی سربزنگاه پاسخ مناسبی به این قانون شکنان خواهند داد.
عادل جعفرموحد