به نظر می رسد جنگ بین اسپانسر محیطی و حامی مالی اختصاصی سرخابی ها دارد به جاهای باریک کشیده می شود. فوتبال ایران گوشت قربانی بین سودجویان تبلیغاتی شده است اما باشگاه هایش در بدهی غرق هستند و برای فرار از مرگ ( انحلال) دست و پا می زنند. فصل به هفته های آخر رسیده اما اغلب بازیکنان و مربیان و داوران حتی نصف حق و حقوق شان را نگرفته اند.
کد خبر: ۲۱۷۸۲۱
تاریخ انتشار: ۰۵ ارديبهشت ۱۳۹۵ - ۱۸:۵۵ 24 April 2016
به گزارش «تابناک یزد»، فوتبال مدرن بیش از هر زمان دیگری به پول وابسته است و خود فیفا نیز در نخستین بند اساسنامه اش این رشته ورزشی را نوعی صنعت و تجارت تعریف کرده است. بنابراین بیراه نیست اگر بگوییم اکنون در سراسر دنیا فوتبال حرفه ای برگزار می شود تا پولی کسب شود و بدون آن، فوتبال فعالیتی ورشکسته و محکوم به تعطیلی است.

فوتبال غالبا دولتی ایران که از 15 سال پیش، پسوند حرفه ای را روی لیگ فوتبال خود گذاشت و در نخستین گام فقط شماره پیراهن بازیکنان شاغل درآن را به تایپ لاتین مزین کرد(!) طی چند سال اخیر با نوسانات اقتصادی شکل گرفته و دشواری که دراداره مالی باشگاه ها پیش آمد، بیش از گذشته این واقعیت را لمس کرد که رقابت استقلال و پرسپولیس هم بی مایه فتیر است.

با پایان ماه عسل نفت 120دلاری و بودجه های هنگفت و میلیاردی تیم های دولتی ، مدیران عامل باشگاه ها متوجه شدند که باید به خودشان تکانی بدهند وگرنه ناچارند در مقابل خیل طلبکاران و هزینه های تیمداری اعلام انحلال کنند. این شد که مدیران فوتبال پول ناشی از قراردادهای تبلیغاتی لیگ را جدی تر گرفتند و سپس سراغ صداوسیما رفتند تا حق مسلم شان برای پخش زنده بازی ها از آنتن را هم طلب کنند. 
آن اوایل همه چیز به نسبت خوب پیش رفت و فوتبال ایران در کمتر از یک دهه، درآمد خود از تبلیغات دورزمین ها را از 700 میلیون تومان ناقابل در سال 82 ، طی یک دهه به رقم شیرین 18 میلیارد تومان رساند. در گام بعدی هم پای رییس جمهور قبلی را به جلسه رییس سازمان ورزش وقت با رییس رسانه ملی باز کرد تا انجا هم برای شروع سالی 10 میلیارد تومان و پس از 5-6 سال به دوبرابر یعنی 20 میلیارد تومان برساند. 

هر چند این رقم ها کفاف مخارج سرسام آور و فوتبال دلال محور تیم های ایرانی را نمی داد، اما تا اینجا مشکل چندان بزرگی برای فوتبال از این ناحیه نبود تا اینکه در ابتدای فصل قبلی ناگهان سروکله یک غول تبلیغاتی در فوتبال ایران پیدا شد که امضایش پای قرارداد دوساله 160 میلیاردتومانی باعث آن جمله تاریخی از زبان مهدی تاج رییس سازمان لیگ شد:« دکمه کت فوتبال را 160میلیارد فروختم» 
این جمله جسورانه البته خط و نشان تاج برای مدیرقبلی سازمان لیگ یعنی عزیزالله محمدی و اسپانسر طرف حسابش بود که نشان می داد تبلیغات فوتبال را خیلی مفت به بخش خصوصی فروخته است اما همین ادعا و جمله ناپخته کافی بود تا امر به  باشگاه های ایرانی مشتبه شود و آنها با یک حساب چرتکه ای پیش خودشان بگویند دیگر نیازی نیست دنبال پول بروند و از این رقم بزرگ برای خودشان کاخ های زیبایی از آرزو بسازند.
چندماه بعد اما این سریال به قسمت های غمناک خود رسید و وقتی بدقولی اسپانسر با بی محلی مدیران جدید صداوسیما توام شد، باشگاه ها فهمیدند در میان آن کاخ های رویایی، نان شب هم برای خوراندن به ستاره های کاغذی شان ندارند. دست ها دوباره سمت دولت دراز شد اما هیچ وزارتخانه و دستگاهی آه در بساط نداشت و تحریم اقتصادی مملکتی که اجازه فروش نفت هم نداشت، گاوصندوق ها را خالی کرده بود.

در این اوضاع وخیم پولی، فکر بکری به سر یک شرکت تبلیغاتی که از قضا رقیب اسپانسر فعلی سازمان لیگ هم بود، زد. فکر بکر این بود که تیم های پرطرفدار از جیب مردم و طرفداران شان ارتزاق کنند. ارتزاق خیلی فراتر از پول بلیت فروشی یا حتی درخواست کمک و دادن شماره حساب(!) طرح جدید این بود که با همراه کردن صداوسیما که خودش در یک باتلاق کسربودجه گیر کرده بود و البته عاملیت اپراتور موبایل، مردم را با بمباران خبری ناچار کنند که با ارسال پیامک به تیم هایی که دوست شان دارند پول بدهند وگرنه این تیم ها دیگر وجود خارجی نخواهند داشت. 
فشار و حجم تبلیغات در این زمینه تا حدی شد که صداوسیما علنا آنتن را برای شومن های طنز خالی کرد و با ساخت دکورهای پرزرق و برق ، کاسبی جدیدی را شروع کرد. نقدترین و بی دردسر ترین راه کاسبی از جیب مردم! این بار لازم نبود مردم برای خرید یک تردمیل یا لوازم کوچک کردن شکم چینی زنگ بزنند و کالا ارسال شود و بعد از کلی حساب و کتاب پولی به جیب خالی باشگاه ها و تلویزیون برسد.

 موضوع نقدتر از این حرفها بود.هوادار بخت برگشته که همه امید و آرزویش در این جامعه بدون تفریحات، به پیروزشدن و بالارفتن تیم محبوبش بسته شده بود، با تحریک مجری خوش صحبت و عوام پسند اما فوتبال نفهم رسانه ملی، دست به گوشی برد و با ارسال یک عدد فریبنده 4 یا 6 ، وارد چرخه ای شد که انتهای هرماه همراه با 5میلیون نفر دیگر، رقمی بالغ بر 20 میلیارد تومان نه تنها به جیب تیمهای محبوب که شرکت تلفن همراه و مهمتر از آن تلویزیون بی برنامه و افول کرده در جذب مخاطب واریز کرد.

حالا دو باشگاه بزرگ که دیدند از تبلیغات محیطی فوتبال چیزی عایدشان نشده اما از راه یک سامانه پیامکی به نان و نوایی رسیده اند ، زیر میز سازمان لیگ زدند و گفتند اگر از حامی 160میلیاردی و مالکش که یک خانم میلیاردر است، پولی گیرشان نیاید، مقابل تابلوهای ال ای دی استادیوم، بازی نمی کنند. این تهدیدها که با در بسته مواجه شد، بسنده نکردند و بلافاصله گفتند مقابل بنرهای این اسپانسر در میکسدزون و اتاق کنفرانس مصاحبه نمی کنند. 

********
به نظر می رسد جنگ بین اسپانسر تبلیغات محیطی لیگ ایران و حامی مالی اختصاصی سرخابی ها که یک کارپرداز واسطه بین صداوسیما، اپراتور تلفن همراه واین دو باشگاه است، دارد به جاهای باریک کشیده می شود و پرده ای جدید از این کشمکش بر سر پول و سود مالی به رسانه ها درز کرده است.

طبق قوانین سازمان لیگ بازیکنان باید در پایان مسابقه از میکسدزون عبور کنند و در صورت تمایل به سوال رسانه ها که حلقه ارتباط با مردم هستند، پاسخ دهند.
بازیکنان و کادرفنی استقلال پس از برتری این تیم مقابل فولاد بار دیگر ممنوع‌المصاحبه شدند و در پاسخ به چرایی این موضوع گفته شده که فردا در محل تمرین مصاحبه انجام خواهد شد!

محمدحسین زرندی مدیر رسانه‌ای استقلال در این خصوص و دلایل ممنوع‌المصاحبه بودن استقلالی‌ها، گفت: طبق صحبت‌هایی که اسپانسر باشگاه انجام داده و مسائل مربوط به حامی مالی، بازیکنان و کادرفنی مجاز به مصاحبه کردن در میکسدزون ورزشگاه نیستند! وی ادامه داد: تمام رسانه‌ها می‌توانند شنبه در تمرین استقلال حاضر شده و با حضور بنر اسپانسر باشگاه با تمام بازیکنان و کادر فنی به صورت آزاد مصاحبه کنند اما الان هیچ مصاحبه‌ای در ورزشگاه نخواهد شد. این موضوع از دست ما خارج است و به اسپانسر برمی‌گردد و مدیریت آن را به من اطلاع داد و من هم اینجا اعلام می‌کنم اما می‌توانید فردا به تمرین آمده و آنجا مصاحبه آزاد است.

به نظر می رسد جنگ بین اسپانسر محیطی و حامی مالی اختصاصی سرخابی ها دارد به جاهای باریک کشیده می شود و این پرده ای تازه از این کشمکش بر سر پول و سود مالی است.طبق قوانین سازمان لیگ بازیکنان باید در پایان مسابقه از میکسدزون عبور کنند و در صورت تمایل به سوال رسانه ها که حلقه ارتباط با مردم هستند، پاسخ دهند.

به نظر می رسد سرخابی ها که پیش از داربی هم به دلیل عدم دریافت سهم خود از تبلیغات محیطی یا همان تبلیغات دورزمین، می خواستند شهرآورد 82 را تحریم کنند، حالا به این وسیله می خواهند ضربه محکمی به منافع شرکت ایران نوین پیمانکار بدقول و بدهکار سازمان لیگ وارد کنند.

به گزارش تابناک، فوتبال ایران گوشت قربانی بین سودجویان تبلیغاتی شده است اما باشگاه هایش در بدهی غرق هستند و برای فرار از مرگ ( انحلال) دست و پا می زنند. فصل به هفته های آخر رسیده اما اغلب بازیکنان و مربیان و داوران حتی نصف حق و حقوق شان را نگرفته اند.
اشتراک گذاری
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار