نمی دانم از کدامین محبتت بگویم مادرم، از همان آغاز که مرا در وجودت حمل کردی و تمام فکر و ذهنت حفاظت از من و شوق بدنیا آوردنم را در خود پرورش دادی یا از آن لحظه ای که مرا با شیر وجودت سیراب کردی.
به گزارش تابناک ایلام؛از آن زمان بگویم که تنها آغوش پر مهرت مرا که فارغ از
تمام هیاهوهای دنیا می خندیدم و گریه می کردم آرام می کرد و یا از آن لحظه
ها که با تمام وجود خانه را برای استراحت و خواب من آرام می کردی.
من
کودک بودم و نمیدانستم که تو همان فرشته ای هستی که وقتی خواستم به زمین
بیایم خدا وعده تمام آرامش های دنیایی را با وجود پر مهر و صلابت تو بمن
داده بود.
امروز آن روزهایی را مرور می کنم که تازه چهار دست و پا راه
رفتن را یاد گرفته بودم و مادر با ذوق تمام همراهیم می کرد و در کنار من
مرا تشویق به بلند شدن کرد.
کم کم دست در دستانش گرفتم تا با تاتی نباتی
گفتنش اولین گام های زندگیم را بردارم و او نیز پا به پای من همه جا می
آمد و تنها مرا تشویق به گام برداشتن می کرد.
به یاد می آورم شب هایی را
که به علت شیطنت های کودکانه مریض بودم و تو تا صبح با کشیدن دستان پر
مهرت بر سرم مرا نوازش می کردی و پرستار من بودی.
بزرگ شدنم با سپیدی
دانه دانه موهایت گره خورد، من بزرگ و بزرگتر شدم به مدرسه رفتم و مشغول
تحصیل و سرگرم مشق و درس ولی این تو بودی که روز به روز پیر و پیرتر شدی.
نمی
دانم از کدامین عشقت بگویم مادر، از آن عشقی که تمام آزارهای کودکانه
فرزندت را تبدیل به خاطره می کندو یا عشقی را که تنها باید در اشک های
پنهان، بیداری های شبانه، و دل های نگران و تپش های قلبی ات جستجو کرد.
میلاد
حضرت زهرا (س) براستی که بهترین فرصت است برای بوسیدن دستان مادر برای
قدردانی گوشه ای اندک و ناچیز از تمامی دلنگرانی ها، دلواپسی ها، خوبی ها و
عشق بیکرانش.
براستی که زیبا گفته اند از بوسیدن دو جا آدم به عرش می رسد : بوسیدن پای مادر و بوسیدن دست پدر!
آری براستی که مادران عصاره محبت هستند، روزتان مبارک و خجسته باد./ع
