نامش بشیر است؛ نوجوانی که چند سال است جانانه با سرطان می‌جنگد و هنوز نفس کم نیاورده است؛ هرچند می‌داند که مجبور است با حریفی قدر دست و پنجه نرم کند ...
بشیر اما یک آرزو دارد: «دوست دارم شهری تمیز و زیبا داشته باشم.»
چنین است که مردم اهواز پنج‌شنبه گذشته در بیست و چهارمین روز از دیماه 1394 دست به کاری بزرگ زدند تا دل بشیر را شاد کنند و روحیه‌ای دوباره به او دهند ... آنها با همراهی چند تشکل مردم‌نهاد، از جمله رفتگران طبیعت، انجمن درختکاری و نگهداری شوش و گروه خیریه همیاران بی‌نام، ساعت ۱۵ روز ۲۴ دیماه، خود را به خیابان نادری رساندند و در یک تعامل، مشارکت، همدلی و هم‌افزایی پرشکوه و شورانگیز کوشیدند تا به کمک دستفروش‌های محل، آن خیابان پرازدحام و پرزباله را در حد فاصل بلوار شهید فهمیده تا خیابان نظامی پاکیزه و مرتب کنند و سپس پس از چند ساعت بشیر را با مراسمی بیادماندنی و در شأن یک شهروند پاک‌سرشت و طبیعت دوست به میان خود آورده و این هدیه را به او و خانواده‌اش تقدیم کردند تا همه بدانند در شهری که هنوز از آتش جنگی هشت ساله و نابرابر، زخم‌هایش کاملاً خوب نشده، مردمی زندگی می‌کنند که حرمت شأن و مقام انسانیت را به رغم همه‌ی کاستی‌ها خوب درک می‌کنند.
اهوازی‌ها در شرایطی چنین حماسه‌ی شورانگیزی را آفریدند که کم نیستند آدم‌هایی که ترجیح می‌دهند از لاک خود بیرون نیامده و دیگران را نبینند؛ آنها خیابان نادری را مثل کف دست تمیز کردند، اما گروهی از ما، حاضر نیستیم سه‌شنبه‌ها با خودروهای تک‌سرنشین خود از منزل بیرون نیاییم و اندکی به خود زحمت دهیم.
اهوازی‌ها ثابت کردند که همچنان مهم‌ترین کسب و کار زندگی، آفرینش لبخند بر روی لبان رهگذرانی است که آنها را نمی‌شناسی و اهدای امید به آنهایی که سایه‌ی مرگ، یکدم رهای‌شان نمی‌کند.
زنده باد ایرانیانی که در تدارک شکوهمند حماسه 24 دیماه در خیابان نادری اهواز مشارکت داشتند و یادمان انداختند: درخت در پاییز ناامید نمی‌شود. همانگونه که امروز بشیر هم با عشق و اعتماد به نفس بیشتری به مبارزه خود بر علیه دیو سرطان ادامه داده و می‌داند که دعای خیر میلیون‌ها ایرانی بدرقه و حافظ این مبارزه نابرابر است.