40 روز از فاجعه غمبار عاشورای حسینی میگذرد و هنوز اهلبیت سیدوسالار
شهیدان (ع) کربلا در سفر اسارت با کوله باری از غم و داغ فراق عزیزانشان
روزگار میگذرانند؛ کاروانی که در آن زینب(س) صبور به همراه برادرزادهاش
امام سجاد(ع) پیامرسانی عاشورا و قیام خونین اباعبدالله(ع) را به عهده
دارد. او با تحمل درد و غم و مشقت سفری که درآن داغهای سنگین برادران،
فرزندان و اقوام و خویشانش را نیز بر دوش خود دارد و در پی تکمیل قیام
حسینی، به روشنگری و رسوایی دشمن میپردازد و مردم را که به خواب جهالت و
گمراهی دچار شدهاند نهیب میزند.
زبان بُرّان او یادآور فصاحت و بلاغت علوی است که دنیا طلبی کوفیان را
سرزنش میکرد. دختر علی(ع) فرصت اسارت را بدل به تبلیغ حقانیت میکند و
محافل شادی دشمن را بزم رسوایی آنها میسازد. اربعین ثمره قیام عاشوراست.
کاروان اسرا در مسیر برگشت از شام به مدینه در کربلا توقف کرد و هریک از
اسیران رنج کشیده با حضور بر سر نشانی از یک عزیز خود به نوحه وزاری
پرداختند و شرح آنچه را پس از آنها در اسارت دیدهاند خبر دادند.
اربعین به نقل شیخ مفید و شیخ طوسی سالروز بازگشت بازماندگان کاروان
اباعبدالله(ع) از شام به مدینه و ورود اولین زائر قبر مطهر سیدالشهدا(ع)
جناب جابربن عبدالله انصاری است.همشهری