این میوه همانند سیب در حین پختن پکتین تولید می‌کند که باعث سفت‌شدن آن می‌شود. میوه نارس آن طعمی گس و قابض دارد، اما نوع رسیده‌اش شیرین، مطبوع و معطر است.
میوه‌ای بهشتی و پرخاصیت
در احادیث از پنج میوه، به‌عنوان میوه بهشتی یاد شده است؛ انار، سیب، انگور، رطب و به که متخصصان تغذیه علت آن را خواص بی‌شمار این میوه‌ها می‌دانند. به، میوه‌ای است که تمام بخش‌های آن از شکوفه و برگ گرفته تا دانه و روغنش قابل استفاده است.
حواستان باشد؛ به را باید با توجه به مزاجی که دارید از بخش‌های مختلف آن استفاده کنید؛ چراکه علاوه بر خاصیت‌های درمانی متنوع بخش‌های مختلف آن، از دیدگاه طب‌سنتی هم بهِ شیرین، گرم و تر، بهِ ترش، سرد و خشک، به‌دانه سرد و تر و روغن آن، سرد و تر و قابض است.
مواد‌مغذی موجود در میوه به
میوه به دارای مقادیر زیادی فیبر غذایی، پتاسیم، قند و ویتامین C است. اگر بخواهیم به‌صورت علمی‌تر صحبت کنیم؛ باید گفت که یک عدد میوه به با وزن ٩٢ گرم، دارای ۵٢ کیلوکالری، ٠.٣٧گرم پروتئین، ٠.٠٩گرم چربی، ١۴.٠٨گرم کربوهیدرات و ١.٧گرم فیبر است. بیشترین املاح موجود در به، پتاسیم و فسفر و کمترین آن‌ها هم روی
است.
بیشترین ویتامین ها در به نیز ویتامین C و بعد از آن ویتامین A است.
میوه به؛ داروخانه‌ای سیار
به شیرین و ترش دارای خواص بی‌شماری است؛ مانند اینکه به شیرین به‌عنوان تقویت‌کننده قلب، معده و دستگاه هاضمه، ادرار آور، نرم‌کننده سینه، قابض وبند آورنده خونریزی، درمان کننده اسهال‌های ساده و اسهال خونی و بواسیر و هضم‌کننده غذا مورد استفاده قرار می‌گیرد و به ترش برای درمان یبوست، تنگی نفس و بند‌آوردن استفراغ استفاده می‌شود. میوه به رامی‌توان به‌صورت تازه، خشک شده، مربا یا مخلوط با غذا به مصرف رساند.
دانه به یا به دانه؛ مسکن
داخل میوه به دانه‌هایی به رنگ قهوه‌ای یا قهوه‌ای تیره وجود دارد که منبع بسیار خوبی از موسیلاژ (لعاب) است، یعنی نزدیک به ٢٠ تا ٢٢درصد وزن دانه را لعاب روی آن تشکیل می‌دهد.
لعاب دانه به، در رفع التهابات مخاط‌ها، سرفه و گرفتگی صدا، درمان زخم‌ها و سوختگی‌ها و جراحات گلو، رفع تب، درمان آفتاب‌زدگی و خشکی زبان و دهان و ترک پوست و تقویت نیروی جنسی نقش بسزایی دارند. دانه به را نباید خورد، بلکه باید لعاب آن را از طریق خیساندن دانه‌ها یا مکیدن آن‌ها در دهان خورد.
دم کرده گل و شکوفه به
دم‌کرده گل و شکوفه به در درمان سردرد، سرفه کودکان، تقویت معده و صاف‌کردن سینه و تقویت آن نقش مهمی دارد.
برای درمان بی‌خوابی هم دم‌کرده گل را با آب بهار‌نارنج مخلوط کرده و قبل از رفتن به رختخواب می‌نوشند. برای تهیه این دم‌کرده ٣٠گرم گل به را در یک لیتر آب‌جوش ریخته و به مدت پنج دقیقه بگذارید تا دم بکشد.
جوشانده برگ و شاخه به
جوشانده برگ و شاخه‌های نازک درختِ به ورم چشم را مداوا و زخم‌ها را با بهبود می‌بخشد، این جوشانده قابض است. برای تهیه جوشانده به می‌توان حدود ٣٠گرم برگ درخت به را در یک لیتر آب‌جوش ریخت و چند دقیقه جوشاند.
برگ رسیده به را که باد خزان خورده باشد نیز می‌توان به‌عنوان یک دم‌نوش عالی و خوش‌رنگ استفاده کرد. هرچه زمان دم‌کشیدن آن بیشتر باشد، رنگ آن تیره‌تر و زیباتر خواهد شد.
روغن به و ده‌ها خاصیتش
روغن به هم برای برطرف‌کردن زنگ زدن گوش، سرگیجه، زخم‌های دهان، خونریزی ریوی، اسهال مزمن، ورم کبد و زخم روده مفید است.
برای درست‌کردن روغن به، میوه آن را تکه‌تکه کرده و بپزید، سپس آب آن را گرفته و با دو برابر وزنش روغن زیتون مخلوط کنید و آن‌قدر بجوشانید تا تمام آب آن بخار شود و فقط روغن باقی بماند. توجه داشته باشید که روغن نسوزد.
مربایی خوش‌رنگ و معطر
مربای به، یکی از مرباهای خوش‌رنگ، طعم و بو است که بسیار هم خاصیت دارد. برای تهیه این مربا ٣کیلو میوه به را با پوست یا بی‌پوست به هر شکلی که دوست دارید، خرد وبه قطعات ریز تبدیل کنید.
آن‌ها را بشویید و درون ظرف مسی تمیزی بریزیم. بعد مقداری آب در حدود ۶لیوان که کمی روی به‌ها را بگیرد، درون ظرف بریزید و در آن را ببندید و ظرف را روی حرارت ملایم بگذارید تا کمی پخته شود.
مراقب باشید که زیاد له نشود. بعد ٢ تا ٢و نیم کیلو شکر و یک قاشق سوپ‌خوری هل نساییده را داخل آن بریزید و بگذارید مربا با حرارت ملایم ٣ تا ۴ ساعت بجوشد تا رنگ مربا قرمز خوش‌رنگ و شربت آن غلیظ شود. نصف لیوان آب لیمو را هم به آن اضافه کنید و بگذارید چند جوش بزند، سپس زیرآن را خاموش کنید.
