به گزارش خبرنگار تابناک هرمزگان//رهبر معظم انقلاب همواره تاکید ویژه ای درباره نقش همسری و مادری بانوان در خانواده داشته اند، ایشان می‌فرمایند: « زن در خانواده یک وقت در نقش همسری ظاهر می‌شود، یک وقت در نقش مادری ظاهر می‌شود؛ هر کدام یک خصوصیّتی دارند... من بارها گفته‌ام، عقیده‌ام هم همین است، که مهمترین و اصلی‌ترین وظایف زن هم اینها است.» مسأله‌ی مادری، مسأله‌ی همسری، مسأله‌ی خانه و خانواده، مسائل بسیار اساسی و حیاتی است... شما [بانوان] اگر بزرگترین متخصص پزشکی یا هر رشته‌ی دیگری بشوید، چنانچه زن خانه نباشید، این برای شما یک نقص است. کدبانوی خانه، شما باید باشید؛ اصلاً محور این است.
من یک مادرم و هرکس در این دنیای بزرگ با تمام نیازها و احساساتش است که شخصیتی برای خود پیدا می کند و در مسیر زندگی برای خود ایدئولوژی تعریف می کند. از کودکی به ما آموختند که مادری یعنی از خودگذشتگی و ایثار و فداکاری و جایگاه و ارزش مادر بودن را با چنین کلماتی که هرکدامشان یک دنیا معنا دارد برایمان تعریف کردند.همه ما اندیشه می کردیم که بهترین مادر دنیا را داریم و حتی گاهی هم احساس گناه می کردیم که بار زندگیمان بر دوش مادرهایمان است، چراکه مادر بودن را در مدرسه، در جامعه و حتی در رسانه ها برایمان اینگونه تعریف کردند "که آن فرشته الهی برای آرامش تو در این کره خاکی زیست می کند و از هرآنچه حق خود است می گذرد تا تو شکوفا شوی و به آرامش برسی."
امروز که مادرم و زندگی با حضور پر نور دخترم رنگ دیگری به خود گرفته است، تک تک این واژگان را می فهمم، با تمام وجودم می فهمم و با آنها زندگی می کنم. مادر بودن یعنی زندگی کردن و زندگی بخشیدن. آرامش و سعادت دخترم برایم در اولویت است، هرچند که گاهی باید از برخی نیازها و خواسته های خود کوتاه بیایم. اما من مادرم و قشنگ ترین احساس ها را در این کره خاکی تجربه می کنم. در هر لبخندی،حرکتی و رفتارش نور خدا را می بینم. و این توانی است که از جانب پروردگار به مادران عطا شده، بی هیچ منتی همه وجود را ارزانی فرزند می کنی و چه خوش سعادت که او نیز در آینده خود مادر شود و زندگی بخش زندگی دیگری شود.
زن بودن، مادر بودن فقط عشق است، عشقی که رنگ الهی دارد و از عالمی بی هیچ واسطه ای راه به این دنیا گشوده است. به دخترم می آموزم که تو اول باید شاد و سلامت باشی و بعد در جهت آبادی و آبادانی گام برداری، آبادی خانه و خانواده که آبادانی اجتماع را هم به دنبال خواهد داشت.
زن مظهرِ آرامش است. همان هنگام که در این دریای پر تلاطم زندگی، مردان در نبرد با روزمرگی ها به دنبال راهی هستند که سعادت خانواده را در آن مسیر قرار دهند، زنان چون نوری از جانب خداوند، بارانی از آرامش بر سر خانواده می بارند. زن همان فرشته ایست که مدیریت درونی خانواده را به عهده دارد و ترجمان روابط بین اعضای خانواده به بهترین شکل ممکن است.
من به عنوان زنی که در این جامعه زیست کرده ام، تحصیلات دانشگاهی دارم، ازدواج کردم، همسر و مادر شده ام گاهی نسبت به موضوعات و یا قوانینی که برای زنان در این جامعه وضع شده است اعتراض و یا گلایه دارم و در این میان چه زیباست دیدگاه های متفاوتی که از زوایای مختلف به مسائل زنان نگاه می شود و دقیقا منظورم همانجاییست که رهبر مدظله العالی می فرمایند:در مورد مادریِ نقش زن، نقش حقّ حیات است... جان انسانها در مشت مادرها است؛ مادرها به فرزند حقّ حیات دارند.مادرها مایه‌ی ادامه‌ی نسلند، یعنی نسل بشر با «مادری» است که ادامه پیدا می کند.
همه ما می دانیم که اولین گام برای تربیت فرزندان در خانواده صورت می گیرد و خانه و خانواده اولین پایگاه رشد شخصیت انسان است و اولین و بهترین الگو برای کودکان والدین آنها هستند و این مادر است که می تواند فرزندان را به بهترین وجهی تربیت کند. تربیت فرزند به وسیله‌ی مادر، مثل تربیت در کلاس درس نیست؛ با رفتار است، با گفتار است، با عاطفه است، با زندگی کردن است. مادران با زندگی کردن، فرزند تربیت می کنند.
اما مگر می شود این مسئولیت بزرگ را تنهایی و یک تنه به سرانجام رساند؟! زنان به محیط امنی در خانواده، به یک شوهر مهربانِ بامحبّت، به یک تکیه‌گاه مطمئن عاطفی و روحی -که شوهر و مرد اوست- نیازمند هستند.زن در خانواده عنصر محوری است مرد باید قدردان باشد. جامعه باید قدردان باشد. این مادران هستند که تارو پود فرزند و خانه و خانواده را به هم می بافند و با تزریق عشق و احساس به زندگی رنگ می دهند. در این سختی های روزگار،چه از نظر اقتصادی و چه از نظر فرهنگی که از همه طرف شلیک های تهاجم فرهنگی خانواده های ایرانی را تهدید می کند باز این مادر خانواده است که باید خود را برای مقابله با این هجمه ها آماده و آگاه کند و فرزندان خود را رصد کند و آموزش دهد، مادر در هر جایگاهی که باشد مهمترین نقشش در زندگی مادر بودن است، دکتر، مهندس و معلم و ... ندارد. اول باید مادری شاد و موفق بود و بعد در سایر نقش های خود درخشید.
امروز می دانم که مهمترین نقشی که در این زندگی به عهده دارم،نقش مادر بودنم است چراکه اگر من خود را فردی موفق و خوشحال بدانم و این انرژی مثبت را نیز به دخترم انتقال بدهم او نیز در آینده می تواند بابت تمام تلاش هایی که کرده است احساس خوبی داشته باشد. و محکم می گویم که حفظ سنگر خانواده برایم در اولویت است وبه دخترم هم می گویم که در آینده هر آنچه پیش بیاید زندگی زیباست و باید زندگی را زیست.
انتهای پیام//