به گزارش تابناک از قزوین به نقل از صبح قزوین ؛ بهاره رحمانی، معاون امور اجتماعی بهزیستی استان قزوین در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی صبح قزوین اظهار کرد: کودکان کار به افراد زير 18 سال اعم از دختر و پسر اطلاق مي‌شود كه در شهرهای بزرگ برای ادامه بقاء خود مجبور به كار يا زندگی در خيابان هستند.
وی افزود: مراکز نگهداری این کودکان شامل مركز كودكان خياباني سطح دو با اقامت كوتاه‌مدت است كه براساس وظايف قانونی، كودكان خيابانی را پذيرش کرده و نگهداری موقت آنها را حداكثر تا 20 روزه برعهده خواهند داشت.
فرايند توانمندسازی كودكان خيابانی و خانواده آنها
رحمانی در ادامه با اشاره به خدمات انجام شده توسط این مرکز توضیح داد: اين مركز از طريق ارائه خدماتی نظير مددكاری اجتماعی، معاينات بالينی، روانپزشكی و روانشناسی همچنین انجام حمايت‌های اجتماعی از کودک يا نوجوان و خانواده، نسبت به فراهم آوردن هر چه سريع‌تر زمينه‌های جايگزينی و توانمند سازی آنان اقدام می‌نمايند.
وی خاطرنشان کرد: فرايند توانمندسازی كودكان خيابانی و خانواده آنها از طريق ارائه خدمات تخصصی و حمايتی انجام مي‌شود.
معاون امور اجتماعی بهزیستی استان قزوین تصریح کرد: فرآیند توانمندسازی مجموعه اقدامات و خدماتی است که با هدف تحقق زندگی عادی با حداقل وابستگی به منابع حمايتی و ارتقاء تواناییها و مهارت‌های آموزشی، اجتماعی و حرفه آموزی به كودك و يا خانواده وی ارائه می‌شود.
وی در ادامه بیان کرد: كودكان خيابانی به دسته‌های مختلفی تقسیم می‌شوند دسته اول گروهی هستند که با وجود کار در خیابان، هنوز با خانواده خود در تماسند.
رحمانی عنوان کرد: ماهيت و ميزان اين تماس متفاوت است و مي‌تواند از هر روز تا يكي دو بار در سال تغيير كند. اما به هر حال، اين كودكان كم و بيش احساس مي‌كنند كه دارای خانواده هستند و تعداد این کودکان خیابانی بیش از سایر گروه‌ها است.
معاون امور اجتماعی بهزیستی استان قزوین اظهار کرد: کودكاني كه در خيابان به سر مي‌برند عمدتا كارگران خياباني هستند؛ آنها به دليل شرايط خانواده مجبور به كار شده و به در آمد خانواده كمك می كنند.
وی با اشاره به مهم‌ترين رويکردهای مداخله‌ای در مورد اين قبيل کودکان گفت: حمايت از خانواده به منظور تقويت توانايي در انجام کارکردهاي طبيعی نظير رشد و تربيت فرزندان و حمايت از آنان، فراهم آمدن زمينه رشد يکپارچه کودکان همچنین تاکيد بر تحصيل کودکان به عنوان راهکاری مناسب جهت جلوگيری از کار کودکان از جمله اقدامات انجام شده برای این کودکان است.
اغلب کودکان کار توسط نامادري يا ناپدري به خيابان رانده مي‌شوند
رحمانی به ویژگی گروهی دیگر از کودکان خیابانی اشاره کرد و افزود: اين گروه كوچكتر اما پيچيده‌تر است زیرا كودكان اين گروه، خيابان را خانه خود می‌دانند و سرپناه، خوراك، در ميان ديگران بودن و نوعی احساس داشتنِ خانواده را در خيابان جستجو مي‌كنند.
وی خاطرنشان کرد: وابستگی خانوادگی در کودکان این گروه وجود دارد اما جزئی است و ملاقات به ندرت صورت می‌گيرد.
معاون امور اجتماعی بهزیستی استان قزوین خاطرنشان کرد: اين كودكان به اين دليل در خيابان زندگي مي‌كنند كه خيابان از خانه آنها امن‌تر است و خانواده آنها به دلايلی مانند اعتياد به مواد مخدر يا الكل يا سوءاستفاده جنسی كاري براي آنها انجام نمي‌دهند.
وی افزود: اغلب این کودکان توسط نامادری يا ناپدری به خيابان رانده می‌شوند و بخشی از بازار كار كودكان را تشكيل می دهند.
رحمانی با اشاره به رويکردهای مداخله‌ای برای اين گروه بیان کرد: با وجود تمام موانع و مشکلات، همچنان تاکيد اوليه بر ساماندهي خانواده به گونه‌اي است که بتواند حتي با حمايت‌هاي مستمر و يا غير مستمر، وظايف طبيعي خود از قبيل رشد و تربيت فرزندان و تامين پايگاه عاطفی مناسب براي اعضاء خود را فراهم آورد.
وی عنوان کرد: براي آن‌دسته از کودکاني که به هيچ طريق امکان ساماندهی آنان از طريق خانواده فراهم نمي‌باشد، انجام اقدامات قانوني جهت سپردن اين کودکان به خانه‌هاي تربيتي و مراکز شبانه‌روزی به عنوان آخرين راه حل توصيه مي‌شود.
85 درصد کودکان کار دارای پدر و مادر هستند
معاون امور اجتماعی بهزیستی استان قزوین عنوان کرد: به اين گروه‌ها دسته دیگر را نيز مي‌توان اضافه كرد، این گروه شامل كودكاني است كه با خانواده خود در خيابان بوده و كار و يا تكدي گري مي‌كنند.
وی یادآور شد: در خصوص اين گروه نيز اقدامات و پيگيري‌ها همچون مراحل قبل با هدف پيش‌بينی مي‌شود هدف اصلی از اجرای اين فعاليتها، کنترل و کاهش آسيب‌هاي اجتماعی ناشی از کار و زندگی کودکان در خيابان است.
رحمانی عنوان کرد: حمايت از حقوق كودكان خياباني، كاهش آسيب‌های اجتماعی وارد بر كودكان خيابانی، ارتقاء كيفيت زندگي كودكان خيابانی و خانواده‌های آنها، سالم سازی محيط زندگی در شهرها از اهداف فرعی این طرح است.
رحمانی تاکید کرد: در صورتی که نهادهای مختلف همکاری های لازم را برای ساماندهی کودکان کار و خیابان نداشته باشند همین تعداد افراد ساماندهی شده دوباره جایگزین خواهند شد.
پیوستن به باندهای خلاف از تهدیدات جدی کودکان کار
وی اظهار کرد: انتظار داریم که حداقل در هر استان یک بیمارستان برای درمان و ارائه خدمات به کودکان کار و خیابان در اختیار سازمان بهزیستی قرار گیرد.
رحمانی گفت: باتوجه به اينکه 85 درصد اين کودکان دارای پدر و مادر هستند، زمانی که به دلايل مختلف توسط اورژانس اجتماعی، مراجع قضايی، انتظامی و شهرداری به مراکز نگهداری کودکان خيابانی ارجاع می‌شوند، پس از مدتی خانواده اين افراد با اخذ حکم مرجع قضايی کودک را از اين مراکز ترخيص می‌کنند که اين مسئله نيز از جمله مشکلات ما در زمينه ساماندهی اين کودکان است.
معاون امور اجتماعی بهزیستی استان قزوین عنوان کرد: قرارگرفتن سرپرست خانوارها و افرادتحت تکفل این افراد در چتر حمایتی سازمان‌هایی مانند بهزیستی و کمیته امداد از جمله راهکارهای برون رفت از کار کودکان است.
وی افزود: رسانه‌ها نیز می‌توانند از طریق پرداختن به مساله کودکان کار در ابعاد گسترده و نمایش زندگی کودکان کار همچنین مصاحبه با افراد صاحب نظر نقش موثری درکاهش این آسیب‌ها ایفا نمایند.
رحمانی تصریح کرد: عدم برخورداری از مسکن، تغذیه مناسب، بهداشت و درمان، تحصیل و تفریح همچنین مورد آزار جسمی، جنسی، روانی، انواع بیماری‌ها و نیز مورد سوء استفاده دیگران قرارگرفتن از مهمترین عوامل تهدیدکننده دراجتماع در رابطه باکودکان کار است.
وی بیان کرد: از آنجایی‌که کودکان کار فرصتی برای یادگیری و فراگرفتن مهارت‌های اجتماعی ندارند، هم خود در معرض آسیب های اجتماعی قرار می‌گیرند و هم زمینه قربانی شدن دیگران را فراهم می‌کنند.
آمار دقیقی در مورد تعداد کودکان کار و خیابان وجود ندارد/ 7 درصد کودکان کار نان آور خانواده خود هستند
این مسئول عنوان کرد: یکی از آسیب‌های جدی که زندگی کودکان کار را تهدید می‌کند، پیوستن آنها به باندهای خلاف است زیرا کودکان فرصتی پیدا نمی‌کنند تا از لحاظ روانی و جسمانی پرورش یابند لذا به سمت باندهایی سوق داده می‌شوند تا از آنها برای توزیع موادمخدر و انجام انواع جرائم استفاده نمایند.
رحمانی در ادامه گفت: آمار دقیقی در مورد تعداد کودکان کار و خیابان وجود ندارد اما بر اساس آمار پذیرش بهزیستی، 70 درصد این افراد را پسران و 30 درصد را دختران تشکیل می‌دهند که 8 درصد از آنها از تحصیل بازمانده‌اند.
وی افزود: میانگین سنی کودکان کار 12 سال است که 7 درصد از این کودکان مسئول تامین اقتصادی خانواده و یا به عبارتی نان آور خانواده هستند و 4 درصد آنها دارای والدین با سابقه محکومیت هستند.
محرومیت از تحصیل، مهارت آموزی و امنیت، مهمترین آسیب کودکان کار
این مسئول در ادامه بیان کرد: مهمترین آسیب کودکان کار در اجتماع محرومیت از تحصیل، مهارت آموزی و امنیت است.
وی با اشاره به راهکارهای برون رفت از این مشکلات عنوان کرد: افزایش رفاه اجتماعی و پیش بینی دولت به منظور تامین منابع مالی جهت تحصیل، تغذیه و ... کودکان و خانواده‌های آنها از جمله راه‌های رفع مشکلات مربوط به کودکان کار است.
رحمانی تاکید کرد: انجام پژوهش‌ها و انعکاس آن به عموم مردم در خصوص آسیب کار کودکان در خیابان‌ها و مکان‌های پرخطر به منظور آگاه سازی آحاد جامعه در راستای عدم تشویق آین موضوع در سطح چامعه موثر است.
معاون امور اجتماعی بهزیستی استان قزوین در پایان تصریح کرد: موضوع کار کودکان باید در رأس پژوهش‌های اجتماعی قرار گیرد و برخورد قانونی مناسب با خانواده‌های کودکان کار و باندهای غیر مجازی که اقدام به استثمار کودکان می کنند، انجام شود.