یادداشت/

تهران می‌بلعد، زاگرس می‌سوزد!

گروه استان‌ها - سال‌ها است وعده «توسعه متوازن» داده می‌شود، اما واقعیت در استان‌های ایلام، کرمانشاه، لرستان و همدان چیز دیگری است. پروژه‌ها و سرمایه‌های ملی بیشتر به سمت مرکز کشور سرازیر می‌شوند و زاگرس می‌سوزد، در حالی که تهران می‌بلعد و فرصت‌ها یکی پس از دیگری از دست می‌روند.
کد خبر: ۱۲۱۰۴۳۹
تاریخ انتشار: ۱۸ آبان ۱۴۰۴ - ۰۷:۰۰ 09 November 2025

تهران می‌بلعد، زاگرس می‌سوزد!

به گزارش خبرنگار تابناک از استان کرمانشاه، «رحمت جلیلیان» سرپرست منطقه ۶ کشوری خبرگزاری تابناک یادداشتی را نوشت:

غرب کشور ظرفیت‌های فراوان دارد؛ منابع طبیعی غنی، مردمانی توانمند و میراث فرهنگی و تاریخی ارزشمند، اما این ظرفیت‌ها هنوز مغفول مانده‌اند. در کرمانشاه و ایلام، بسیاری از پروژه‌های اقتصادی سال‌هاست نیمه‌تمام باقی مانده و کارخانه‌ها به نماد وعده‌های ناتمام تبدیل شده‌اند.

لرستان با زیرساخت‌های ناقص و پروژه‌های معلق، سال‌ها منتظر حمایت بوده و همدان با وجود ظرفیت بالای گردشگری و کشاورزی هنوز سهم واقعی خود از سرمایه‌گذاری ملی را نگرفته است. این نابرابری نه فقط اقتصادی بلکه اجتماعی است؛ وقتی مردم ببینند تلاش و ظرفیتشان دیده نمی‌شود، انگیزه ماندن و ساختن کاهش می‌یابد و مهاجرت شکل می‌گیرد.

نگاه مرکزگرا به توسعه، بزرگ‌ترین مانع پیشرفت غرب کشور است. سهم بودجه‌های ملی در بسیاری از موارد کمتر از نصف ظرفیت واقعی این استان‌هاست. کافی است یک پروژه بزرگ در تهران اجرا شود تا چندین طرح نیمه‌تمام در زاگرس معلق بماند. نتیجه این نابرابری، ناامیدی، مهاجرت نیرو‌های جوان و کاهش انگیزه مردم محلی است؛ خطری بزرگ‌تر از هر بحران اقتصادی یا اجتماعی است

راه‌حل روشن است، اما نیازمند اراده جدی مسئولان است. عدالت در تخصیص بودجه و پروژه‌ها باید برقرار شود، سهم مناطق بر اساس ظرفیت واقعی و نیاز‌های محلی تعیین شود و زیرساخت‌ها و سرمایه‌گذاری‌ها در غرب کشور تقویت شوند.

حمایت از نخبگان و توسعه انسانی، تقویت دانشگاه‌ها و مراکز تحقیقاتی و ایجاد فرصت‌های واقعی برای جوانان می‌تواند از مهاجرت بی‌رویه جلوگیری کند و انگیزه ساختن و ماندن را در مردم این سرزمین افزایش دهد.

 رسانه‌ها نیز نقش حیاتی دارند؛ صدای مردم غرب باید شنیده شود و نابرابری‌ها به اطلاع مسئولان برسد تا تغییر عملی در سیاست‌گذاری‌ها شکل گیرد.

مهاجرت گسترده، پروژه‌های نیمه‌تمام، بیکاری و ناامیدی، نتیجه یک سیاست‌گذاری ناعادلانه است. اگر بخواهیم زاگرس همیشه‌سبز، پویا و سرزنده بماند، باید سهم واقعی این منطقه از توسعه ملی داده شود. زمان آن رسیده که مسئولان صدای غرب کشور را بشنوند و فرصت‌های این سرزمین فراموش‌شده را جدی بگیرند.

انتهای پیام/ 

منبع: تابناک
آخرین اخبار