کد خبر: ۸۸۵۹۴۹
تاریخ انتشار: ۲۰ مرداد ۱۳۹۹ - ۱۸:۲۵ 10 August 2020

 

استان سرسبز و زرخیز گیلان یکی از کهنسال ترین زیستگاه های کشور است که دلایل فراوانی دارد . وقتی می گوییم گیلان زیستگاهی کهن است شاید گمان ببرید بحث یک قرن دو قرن است ، استان گیلان قدمت زیستگاهی دو هزار ساله دارد . ( کتب تاریخی ) . و این خاستگاه استان های نمونه […]

استان سرسبز و زرخیز گیلان یکی از کهنسال ترین زیستگاه های کشور است که دلایل فراوانی دارد . وقتی می گوییم گیلان زیستگاهی کهن است شاید گمان ببرید بحث یک قرن دو قرن است ، استان گیلان قدمت زیستگاهی دو هزار ساله دارد . ( کتب تاریخی ) . و این خاستگاه استان های نمونه ، پیشرفته و از همه نظر مقبول است ، به صورتی که آریایی به گیلانی ها اطلاق می شود

 

 

پایگاه خبری تحلیلی صبح رانکوه: استان سرسبز و زرخیز گیلان یکی از کهنسال ترین زیستگاه های کشور است که دلایل فراوانی دارد . وقتی می گوییم گیلان زیستگاهی کهن است شاید گمان ببرید بحث یک قرن دو قرن است ، استان گیلان قدمت زیستگاهی دو هزار ساله دارد . ( کتب تاریخی ) . و این خاستگاه استان های نمونه ، پیشرفته و از همه نظر مقبول است ، به صورتی که آریایی به گیلانی ها اطلاق می شود . به حدی گیلانی ها اطلاق می شود . به حدی گیلانی های قدیم یا دیلمانی ها انسان های ویژه ای بوده اند که گاندی رهبر هند انقلابش را مدیون آریایی های دیلمانی می داند . خط راه آهن هند محصول دست گیلانی ها است . چای کلکته که به حق ، به هندوستان معروفیت می بخشد دست نشانه های گیلان است ، قسمت کلکته ، قسمتی است در هند دارای آداب و رسوم و به شکل گویش گیلکی است . در گیلان روستاها و بخش هایی داریم که نسبت به خود گیلان بکر و دست نخورده است ؛ از جمله روستای “گوشکور”.

تاریخچه گوشکور :

گوشکور بیش از یک قرن قدمت دارد . در قدیم به گوش کوه معروف بوده و بعد از سال ها گوشه کوه نامیده شد و در حال حاضر به گوشکور نام گذاری شده است . گوشکور تابع شهرستان دارالمؤمنین عالم پرور املش است ، روستای گوشکور آنقدر بکر و دست نخورده است که هر بازدید کننده ای را به قرن ها خاطه فرو می برد . این روستا از یک سو به جنگل های مرتفع سر به فلک کشیده ، کهن و البته اصلاح نشده ( دست نخورده ) منتهی و از سوی دیگر به کوهپایه کوهپایه های زیبای گرزه سرا ( موش ) و از سویی به آثار باستانی کاروانسرا که درختان گردوی تنومند و قدیمی چندین ساله معرف زیبایی های اوست منتهی می شود . این روستا با دارا بودن آب و هوا و نوع خاک کشاورزی و دامداری استوار است و طبیعت دلپذیر که آمیزش کوهستان سرسبز و رودخانه های زیبایش مخصوصاً آبشار سیاه تاش .

موقعیت جغرافیایی روستای گوشکور :

روستای گوشکور در دامنه های کوه های البرز در شرق گیلان در کوهپایه های سرسبز و چشم اندازی قرار گرفته است که فاصله ی آن با شهرستان املش ۲۰ کیلومتر می باشد . این روستا از شمال به روستای جیرگوابر و از جنوب به جنگل ها و مراتع و عبور عام به اشکورات و ورکوه . روستای پشت در لنگه با این روستا یک کیلومتر فاصله است . گوشکور سر راه ارتباطی شهر و ییلاق قرار داردکه در آن موقع که بحث ییلاق و قشلاق وجود داشته است که این کاروانسرا مخصوص اعضای کوچ بوده استو ادامه مسیر به روستای طالقان و قزوین منتهی می شود ، برای دسترسی به روستاهای همجوار مانند پشت در لنگه ، ورکوه با پای پیاده و برای گر از جاده های صعب العبور با چارپایان ( قاطر ) و به روستاهای شوک و هالی بن دره ، کجید ، امام گذر کرد . جمعیت این روستا با توابع پشت در لنگه به ۴۰۰ نفر ( تعداد زن و بچه ۲۰۰ نفر ، تعداد مرد ۲۰۰ نفر ) می باشد .

اقتصاد روستای گوشکور :

ویژگی اقتصادی این روستا هم بستگی عمیق میان طبیعت و محیط می باشد . اقلیم معتدل و خاک های حاصلخیز و رودخانه های فراوان و ناشی از بارش کافی و جنگل های وسیع ، مساعد برای کشاورزی است . مهم ترین محصولات کشاورزی آن چای و مرکبات می باشد و از فعالیت های اقتصادی آن می توان به دامداری ، زنبور عسل ، پرورش ماهی ، مرغداری و فروش مرکبات ( مانند پرتغال ، نارنج ، نارنگی ، بالنگ ) و فروش ازگیل ، به ( توج به زبان محلی ) ، اربه ، گردو ، فندق ، حبوبات ، خرمالو و انجیر اشاره کرد . در این روستا که مهم ترین کشتش چای می باشد ، مردم ، چای را با مشکلات فراوان به روستای دیگر برده و تحویل می دادند . تا اینکه در گوشکور کارخانه چایسازی به نام جانباز قطع نخاعی “طالب نژاد ” در سال ۱۳۷۹ تأسیس شد . در گوشکور بیش از ۱۵۰ هکتار باغ چای وجود داشته است که حدود هزار تن چای سبز به کارخانه تحویل داده می شود . در روستا درختانی مثل توسکا ، راش ، ممرز ، افرا و شمشاد و پرندگان نایابی مثل زرج ، قرقاول و…. و حیوانات بومی مانند روباه معمولی ، گراز و خرس وجود دارد .

امکانات گوشکور : ۱٫کارخانه چایسازی .   ۲٫دبستان .     ۳٫مخابرات .   ۴٫خانه بهداشت .     ۵٫نانوایی .

۶٫دهیاری .     ۷٫پست بانک .     ۸٫دارا بودن گاز شهری     ۹٫جاده آسفالته

گویش مردمان روستا : گویش مردم گوشکور گیلکی است که به گویش املش نزدیک است . اما از نظر ساخت آوایی و معنی برخی واژه ها تفاوت دارند ، مانند : دجاب ( سبزی خوردن ) ، کوفی ( کدو ) ، آوا (آب)

وَکه ( درست کردن ) ، هَمه دَرن خو ( دارد می آید ) . گویش آن ها با گویش مردمان توابع پشت درلنگه نیز تفاوت دارد به این صورت که بعد از هر جمله کلمه ” م ” اضافه می شود و این باعث فرق لهجه ی روستای گوشکور و پشت درلنگه می باشد . یکی از شعر های معروف گوشکور بیت زیر می باشد که در روزهای تاسوعا و عاشورا برای سینه زنی گفته می شود .

بزن تی لته پاره سینه         زنم خو

بکش تی آمنه بلند           کشم خو

تحصیل کرده های این منطقه : بیست و پنج نفر فرهنگی ، دو پزشک و حدود ۱۰۰ نفر کارشناسی و کارشناسی ارشد در این منطقه می باشند .

غذاهای محلی این روستا : ۱٫بِربون کِلَن ( نانی که زیر خاکستر ذغال درست می شود ) . ۲٫گزنه تره . ۳٫پنیر برشته با واینه پلو . ۴٫بادنجان کباب . ۵٫ترش واش قاتق .   ۶٫سبزی قلیه .   ۷٫گرکن قاتق ( فسنجان ) .

۸٫خورشت سرج ( سبزی ، تخم مرغ ، آرد ) .   ۹٫اربه دوشاب .

بازی های محلی گوشکور : ۱٫ کیش بازی .   ۲٫دوخوس بازی ( قایم باشک ) . ۳٫قیش بازی .   ۴٫آکولامار بازی . ۵٫گرکن بازی .   ۶٫خلات بازی (لِی لِی )

عید روستای گوشکور :

اهالی روستا برای آداب و سنن و رسومشان بی نهایت ارزش قائلند ، اهالی گوشکور هرگز نمازشان ترک نمی شود به صورتی که آداب و رسوم روستا همچون آموزه های دینی من است . مردم این روستا برای برگزاری اعیاد سنت های مختلفی دارند از جمله عید سعید فطر که عید نوروزشان می باشد . در این روز بزرگ بعد از برگزاری نماز عید سعید فطر که در مسجد صاحب الزمان خوانده می شود ، ریش سفیدان محل جمع شده و کسانی را که با هم خصومتی داشته و به هردلیل کدورتی بین آن ها پیش آمده را برطرف می کنند و باعث آشتی بین دو اصحاب دعوا می شوند ، سپس اهالی روستا همه با هم بعد از مسجد از اولین خانه شروع کرده به دیدن هم می روند . البته صبح آن روز برای آقایان و بعد از ظهر آن برای خانم ها مرسوم می باشد . که در اینجا بچه ها پر کردن جیب هایشان از شکلات ، تخمه و شیرینی به وفور لذت می برند . اما در شهرستان املش چنین سنت زیبایی نداشته و فقط به نماز عید سعید فطر اکتفا کرده و در عید نوروز باستانی به دیدن همدیگر می روند .

افسانه های قدیمی گوشکور :

یکی از شنیدنی ترین و معروف ترین افسانه ها ، افسانه ی ” مرد گالش و جن ” می باشد . داستان به این صورت است که ، در یک روز سرد زمستانی که جنگل پوشیده از برف بود ، مرد گلش خود را برای شکار آماده کرد و با برداشتن مقداری آذوقه و تفنگ شکاری خود و یک داس راهی جنگل شد . بعد از ساعت ها موفق به شکار گوزن شد ، اما هوا تاریک شده ، و برف سنگینی باریده بود و مرد گالش ناچار شد در جنگل بماند . هراسان در جنگل راه می رفت تا اینکه کلبه ای یافت ، گوزن خود را به سقف کلبه آویزان کرد و آتشی برافروخت . در همین هنگام شخصی در را به صورت دهشتناکی باز کرد . شکارچی از ترس به گوشه کلبه پناه برد و به شخص قد بلند و لختی خیره شد که تما تنش پر از مو بود . مرد با خود اندیشید که او جن است ، جن نیز روبروی او نشست . تا دقایقی به یکدیگر خیره شده بودند . مرد خود را به بی خیالی زد و تکه ای از گوشت گوزن را با داس خود برید و آن را در چوبی فرو کرد . جن نیز همان کار را تکرار کرد . سپس مرد مقداری از لیپد ( چربی ) گوزن را برید و به بدن خود مالید . جن نیز همان کار را تکرار کرد . مرد یک تکه چوب آتش را برداشت و به بدن خود نزدیک کرد وقتی جن این کار را انجام داد بلافاصله تمام تنش در آتش سوخت چون بدنش پر از مو بود و با فریاد از کلبه خارج شد و در بیرون جنیان دور او جمع شدند پرسیدند از خود سوختی یا از دیگران ؟ جن جواب داد : از خود سوختم . آنان گفتند چون از خود سوختی دیگر کاری نیست . صبح روز بعد شکارچی در کلبه را باز کرد و آن جن سوخته را دید که روی برف مرده است .

اشتراک گذاری
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار