کد خبر: ۸۳۱۹۰۵
تاریخ انتشار: ۲۷ اسفند ۱۳۹۸ - ۱۱:۲۲ 17 March 2020

تابناک رضوی: قرآن که تلاوت می کردیم، به سوره انشراح که می رسیدیم و شرح قیامت می خواندیم، با خود می گفتیم آیا می شود  در شرایط سخت و نیاز به کمک،برادر پشت برادر را خالی کند؟ گیریم این بشود چنان که در جامعه هم- متاسفانه- نمونه هایش را می بینیم اما چگونه می شود که نمادِ تام و تمامِ مهر و محبت، مادر و تندیس دست گیری و حمایت، پدر، از آدم روی برتابند و پا به فرار داشته باشند. تجربه این جهانی هم ثابت کرده است که؛ مادر است و آغوشش برای فرزندان همیشه باز. پدر است  و جان می گیرد از حضور فرزندان خود. مادر است و حاضر است هزار تیغ در جانش بنشیند اما فرزندش را خاری-حتی- در پا نخلد. پدر است و قدرت نمایی برای حمایت از فرزندان. مادرس و یک دریا مهربانی که همه تجربه کرده ایم و این تجربه را هم هر روز زیسته ایم. پدر است و که ایستادگی اش برای فرزندان به کوه مانند است که هرگز از جا تکان نمی خورد. پس چگونه است که می گویند در قیامت، پدر و مادر از فرزند می گریزد و فرزند ازپدر و مادر؟ اگر ایمان به حقیقتِ قرآن نبود، با اما و اگر می خواندیم آیات راو برای آن دنبال "باطن" های دیگر و لایه های بعد می گشتیم اما "کرونا" با همه تلخی اش، باز گوگر ملموس آیات رابطه افراد در قیامت شد. وقتی شنیدم پدران و مادران بسیاری به فرزندان راه دورشان پیغام می دادند که نیایند عیدِ امسال را. وقتی کراهت آمد و شد را میان خواهر و برادر می دیدم. وقتی دوست را می دیدم که دیدن را نا دید می گیرد و با ماسک بازی می کند تا ندیدن را توجیح باشد. همه این ها جلوه ای از آن حالتِ انسان در قیامتِ معهود است که در آیاتِ 34 تا 36 سوره مبارکه عبس، این روزها می بینیم. تفسیر های به زندگی درآمده «يَوْمَ يَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِيهِ» "ﺭﻭﺯﻱ ﻛﻪ ﺁﺩﻣﻰ ﻓﺮﺍﺭ ﻣﻰﻛﻨﺪ ، ﺍﺯ ﺑﺮﺍﺩﺭﺵ..." فقط این هم نیست بلکه یک مرحله بالاتر هم باید رفت؛ "وَأُمِّهِ وَأَبِيهِ" و" ﺍﺯ ﻣﺎﺩﺭ ﻭ پدﺭﺵ...." و حتی؛ "وَصَاحِبَتِهِ وَبَنِيهِ" بله، "ﻭ ﺍﺯ ﻫﻤﺴﺮ ﻭ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻧﺶ" هم می گریزد. و انگار امروز داریم شمایی "دور" از آن "واقعه نزدیک" می بینیم. واقعه ای که حتما رخ خواهد داد و ما این آیات را با همه وجود درک خواهیم کرد. باری، این روز ها سخت است اما ما باورمندان آن حقیقتی هستیم که در آیات 5 و 6 سوره انشراح بیان شده است؛ فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا: پس [بدان كه] با دشوارى آسانى است و به تاکید تکرار شده است که؛ إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا : آرى با دشوارى آسانى است . پس باید با خود مراقبتی و تقوای اجتماعی،  از دل این مصائب، دریچه ای به کلاس بالاتر بندگی، بگشاییم. باید راه باز کنیم به سوی حقیقت و گامی چند فراتر نهیم. یکی از این گشایش ها در دل مصیبت ها می تواند همین توجه دادن مان به آخرت باشد. به "یوم الحساب" که حساب کار دست مان بیاید و بدانیم در قیامت کِشته های همین زندگی را درو خواهیم کرد و اصلا نمی توانیم بر سفره پدر و مادر و خواهر و برادر و همسر و فرزند بنشینیم. هرکس است و سفره خودش. الله اکبر که آدمی می گریزد از برادرش از پدر و مادرش از همسر و فرزندش.... پس هر کدام به فکر خود باشیم که در قیامت نمی توان به شانه دیگری تکیه داد. باید روی پای خود ایستاد و در این دنیا می توان پا ها را چنان توانمند کرد که در رستاخیز تاب برخاستن و ایستادن داشته باشد. در همین دنیا باید زاد و توشه ابدیت را فراهم کرد که جای دیگری برای تهیه و تدارک نیست. باید در همین شرایط سخت هم با انسانیت ظرفیت ساخت و با اخلاص و توکل و جوانمردی بدان پرداخت چنان که کادر درمانی بدان همت دارند. آن گونه که دیگر مردم خوب ایران به یاری هم می شتابند و با دست گیری از کم توانان، در صراط مستقیم بندگی به مقام شامخ "أَنعَمتَ عَلَيهِم" می رسند نه چون "مَغضوبِ عَلَيهِم" که عرصه را بر مردم تنگ می کنند و با احتکار اقلام پیشگیری و بهداشتی، راه را برای مرگ دیگران هموار می کنند. نه مثل "ضّالّينَ" که در فضای مجازی به "تروریسم خبری" کلمات را به زهر می آلایند و به سوی ذهن مردم پرتاب می کنند و آرامش حداقلی جامعه را برمی آشوبند. باری، درس قرآن و رسمِ بندگی اصلاح مدام رفتار هاست در همه شرایط. پس اگر از دل این روزگار سخت فقط همین نگاه و حرکت در این مسیر پدید آید می توان در شکوه آیات قرآن نشست. در ساحت امن ا" إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا"...

اشتراک گذاری
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار