فقیهی افزود؛ در بحث انتقال هپاتیت و پيشگيري از آن، رفتارهاي خاصي مورد توجه قرار می گیرند كه در واقع به نوعي همان را ههاي اصلي انتقال نيز هستند كه عبارتند از: تزريق با سرنگ مشترك، رفتارهای جنسي محافظت نشده،مصرف مواد مخدر، محرك و الكل وداشتن شرکاي جنسي متعدد است.
به گزارش تابناک کهگیلویه و بویراحمد ، کبد، یکی از مهمترین و بزرگترین غدد داخلی بدن است که وظایف مهمی را به عهده دارد و ختلال در عملکرد این عضو باعث بیماری می شود که شایع ترین نوع اختلال توسط ویروسهای هپاتیت ایجاد می‌شود که مهمترین آنها ویروس هپاتیت A ،B ،C ،D هستند.
کارشناس برنامه حذف هپاتیت های ویروسی معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی استان کهگیلویه بویراحمد،در گفتگو با روابط عمومی این معاونت در توضیحاتی به برخی مباحث مرتبط با طریقه انتقال هپاتیت اشاره می کند.
رفتارهاي پرخطر به چه معناست؟
سید حسین فقهی گفت؛ رفتارهاي پرخطر به رفتارهايي اطلاق می گردد كه در پي آن آثار نامطلوب و مخرب جسمي، رواني و اجتماعي وجودداشته باشد و یا حداقل، خطرپذيري فرد را افزايش دهد. درحال حاضر يكي از مهم ترین عواملي كه سلامت جامعه راتهديد می کند وجود رفتارهایی است که می تواند، برای خودفرد و نیز براي اطرافیان عواقب ناخوشايندي بدنبال داشته باشد.
فقیهی افزود؛ در بحث انتقال هپاتیت و پيشگيري از آن، رفتارهاي خاصي مورد توجه قرار می گیرند كه در واقع به نوعي همان را ههاي اصلي انتقال نيز هستند كه عبارتند از: تزريق با سرنگ مشترك، رفتارهای جنسي محافظت نشده،مصرف مواد مخدر، محرك و الكل وداشتن شرکاي جنسي متعدد است.
وی تصریح کرد؛ مصرف مواد مخدر معمولاً با رفتارهايی همراه است كه احتمال انتقال خطر را افزايش می دهد که عبارتند از:
تزريق با سرنگ مشترك که شايع ترين راه انتقال هپاتیت را در كشور به خود اختصاص داده است.
همچنين رابطه جنسي در ازاي دستيابي به مواد مخدر، يكي از نكاتي است كه در زنان بيشتر ديده مي شود. در
بسیاری موارد این رابطه جنسی بدون استفاده از کاندوم است.
تماس جنسی محافظت نشده با فرد مبتلا یکی از مهم ترین راه های انتقال هپاتیت B است.
مصرف مواد محرك كه در اكثر مواقع روابط جنسي محافظت نشده را در پي دارد، به خصوص اگر به صورت گروهي مصرف شوند.
وی ابراز داشت؛ نقش رفتارهای پرخطر جنسی در انتقال هپاتیت به خصوص هپاتیت B، کاملاً مشخص است. رفتارهای پرخطر جنسی شامل داشتن شرکای جنسی متعدد و یا ارتباط جنسی محافظت نشده است. رابطه جنسی محافظت نشده به برقراری رابطه بدون استفاده از کاندوم اطلاق می گردد. تأخیر در سن اولين رابطه جنسی، پایبندی به خانواده از جمله وفاداری به همسر یا شریک جنسی و داشتن تنها یک شریک جنسی و استفاده از کاندوم جهت پيشگيري از انتقال هپاتیت از طريق جنسي بسيار مهم هستند.
چه عوامل باعث رفتارهای پرخطر می شوند؟
کارشناس برنامه حذف هپاتیت های ویروسی، گفت؛ از عوامل خطرساز كه می تواند باعث بروز رفتارهاي پرخطر شوند، مي توان به مواردی از جمله : سابقه مصرف مواد مخدر، محرك و الكل حتي به صورت تفریحی، فضاي خانوادگي پرتنش و آشفته ، ناسازگاري والدين با هم يا با فرزندان، جدايي پدر و مادر، عدم حمايت يا حمايت ناكافي از فرزندان، مصرف سيگار در سنين پايين، خجالت و كم رويي شديد ، بعضي از ويژگي هاي شخصيتي در نوجوانان مثل هيجا ن خواهي، تنو ع طلبي يا برخي مشكلات رواني خاص، اختلالات روا نپزشکی نظير اختلالات بيش فعالي ، اختلالات دوقطبي، اختلالات شخصيت، وضعيت اقتصادي نامناسب خانواده ، نداشتن برنامه هاي مناسب براي اوقات فراغت، شكست و ضعف تحصيلي و يا ترك تحصيل اشار ه كرد.
وی در ادامه مباحث مهمترین عوامل پرخطر و مواردی که می تواند با بروز رفتارهاي پرخطر ارتباط نزديكي داشته باشد، گفت؛ . از اين رو داشتن آگاهي و شناخت از دوره كودكي و نوجواني، ارائه راهكارهاي مناسب تربيتي و مهارت هاي لازم در خانواده ها، مي تواند باعث كاهش رفتارهاي جنسي پرخطر گشته كه كمك مؤثري در جهت حفظ سلامتي نوجوانان و جوانان خواهد بود.
خانواده چه نقشی در پیشگیری از رفتارهای پرخطر دارند؟
خانواده اولين مكاني است كه كودك در آن پرورش مي يابد. كودكان علاوه بر اینکه یکسری از رفتارها را از والدینشان به ارث مي برند،یکسری از رفتارها را نيز از آنان می آموزند . همه آنچه کودکان در محیط خانواده تجربه میک‌نند و از والدینشان می آموزند، رفتارهاي آتي آنان را شکل می دهد. بنابراين خانواده جايگاه مهمي در پیشگیری و بروز رفتارهای پرخطر دارد و از ساير عوامل، تأثیرگذارتر است.
بروز رفتارهای پرخطر ناگهاني نيست و زمینه های قبلی از دوران کودکی باعث بروز این رفتارها در نوجوانی و بزرگسالی می شود. براي هر كدام، عامل و يا عواملي بايد وجود داشته باشند تا با گذشت زمان و عدم حل و فصل مناسب تبديل به رفتارهاي پرخطر شوند. در واقع این عوامل به صورت غيرمستقيم با رفتارهای پرخطر در ارتباط هستند. براي مثال نوع تشو یق ها، تنبیه ها و رفتارها در كودكي، مي تواند آثاري متفاوت در نوجواني و يا بزرگسالي داشته باشد.
در تربيت فرزندان نباید خيلي سخ تگير و نه خيلي آسا نگیر بود، بلكه بايد بر رفتار آن ها نظارت داشت. روش درست ارتباط با فرزند بسيار مهم و كم ك كننده است كه لازمه آن شناخت و آگاهي درباره دوره هاي سني مختلف فرزندان و نيازهاي هر دوره است. خيلي از مسائل با برخورد مناسب در سنين كودكي حل مي شوند، اما در سنين نوجواني نيز همچنان نقش خانواده حائز اهميت است و مي توان از رفتارهاي پرخطر جلوگيري كرد و يا آن را حل نمود.
عوامل محافظت کننده در پیشگیری از رفتارهای پرخطر کدامند؟
فقهی گفت : خانواده نقش مهمي در پيشگيري از بزهكاري، اعتياد و پیشگیری از رفتارهای پرخطر در فرزندان دارد. والدين بايد سعي كنند به جاي آن كه با ايجاد محدوديت، كنترل، دخالت كردن و نصيحت، از رفتارهاي پرخطر آ نها پيشگيري كنند، بهتر است روابط خانوادگي را گر متر، اختلافات خانوادگي را کمتر و ارتباط با فرزندان را بيشتر نمايند. بعضي شرايط، زمينه رفتارهاي ناسالم را بيشتر می کنند و این در حالي است، كه بعضي شرايط از بروز چنين رفتارهايي پیشگیری می کنند كه به آ نها عوامل محافظت کننده گفته می شود. بسياري از اين عوامل در خانواده وجود دارد. يعني خانواده مانند يك سپر و محافظ می تواند در مقابل انحرافات و آسیب های اجتماعي از فرزندان خود حمايت نمايند، از جمله پيوندهاي خانوادگي قوي نظارت والدين بر رفتار فرزندان و ارتباط آن ها با دوستان و همسالان، تعيين قواعد و قوانين منظم و پايدار، درگير بودن و مرتبط بودن والدين با زندگي فرزندان ، موفقيت تحصيلي، پيوند قوي با نهادهاي مختلف اجتماعي به خصوص مدرسه، مساجد از مهم ترین عوامل محافظت کننده ، پيوندهاي قوي با خانواده، نظارت و سرپرستي صحيح والدين از رفتارهاي فرزندان، وقت گذاشتن با فرزندان و ارتباط خوب با آن هاست.
گفتگو از سید حسین رازیان
سید حسین فقهی گفت؛ رفتارهاي پرخطر به رفتارهايي اطلاق می گردد كه در پي آن آثار نامطلوب و مخرب جسمي، رواني و اجتماعي وجودداشته باشد و یا حداقل، خطرپذيري فرد را افزايش دهد. درحال حاضر يكي از مهم ترین عواملي كه سلامت جامعه راتهديد می کند وجود رفتارهایی است که می تواند، برای خودفرد و نیز براي اطرافیان عواقب ناخوشايندي بدنبال داشته باشد.
فقیهی افزود؛ در بحث انتقال هپاتیت و پيشگيري از آن، رفتارهاي خاصي مورد توجه قرار می گیرند كه در واقع به نوعي همان را ههاي اصلي انتقال نيز هستند كه عبارتند از: تزريق با سرنگ مشترك، رفتارهای جنسي محافظت نشده،مصرف مواد مخدر، محرك و الكل وداشتن شرکاي جنسي متعدد است.
وی تصریح کرد؛ مصرف مواد مخدر معمولاً با رفتارهايی همراه است كه احتمال انتقال خطر را افزايش می دهد که عبارتند از:
تزريق با سرنگ مشترك که شايع ترين راه انتقال هپاتیت را در كشور به خود اختصاص داده است.
همچنين رابطه جنسي در ازاي دستيابي به مواد مخدر، يكي از نكاتي است كه در زنان بيشتر ديده مي شود. در
بسیاری موارد این رابطه جنسی بدون استفاده از کاندوم است.
تماس جنسی محافظت نشده با فرد مبتلا یکی از مهم ترین راه های انتقال هپاتیت B است.
مصرف مواد محرك كه در اكثر مواقع روابط جنسي محافظت نشده را در پي دارد، به خصوص اگر به صورت گروهي مصرف شوند.
وی ابراز داشت؛ نقش رفتارهای پرخطر جنسی در انتقال هپاتیت به خصوص هپاتیت B، کاملاً مشخص است. رفتارهای پرخطر جنسی شامل داشتن شرکای جنسی متعدد و یا ارتباط جنسی محافظت نشده است. رابطه جنسی محافظت نشده به برقراری رابطه بدون استفاده از کاندوم اطلاق می گردد. تأخیر در سن اولين رابطه جنسی، پایبندی به خانواده از جمله وفاداری به همسر یا شریک جنسی و داشتن تنها یک شریک جنسی و استفاده از کاندوم جهت پيشگيري از انتقال هپاتیت از طريق جنسي بسيار مهم هستند.
چه عوامل باعث رفتارهای پرخطر می شوند؟
کارشناس برنامه حذف هپاتیت های ویروسی، گفت؛ از عوامل خطرساز كه می تواند باعث بروز رفتارهاي پرخطر شوند، مي توان به مواردی از جمله : سابقه مصرف مواد مخدر، محرك و الكل حتي به صورت تفریحی، فضاي خانوادگي پرتنش و آشفته ، ناسازگاري والدين با هم يا با فرزندان، جدايي پدر و مادر، عدم حمايت يا حمايت ناكافي از فرزندان، مصرف سيگار در سنين پايين، خجالت و كم رويي شديد ، بعضي از ويژگي هاي شخصيتي در نوجوانان مثل هيجا ن خواهي، تنو ع طلبي يا برخي مشكلات رواني خاص، اختلالات روا نپزشکی نظير اختلالات بيش فعالي ، اختلالات دوقطبي، اختلالات شخصيت، وضعيت اقتصادي نامناسب خانواده ، نداشتن برنامه هاي مناسب براي اوقات فراغت، شكست و ضعف تحصيلي و يا ترك تحصيل اشار ه كرد.
وی در ادامه مباحث مهمترین عوامل پرخطر و مواردی که می تواند با بروز رفتارهاي پرخطر ارتباط نزديكي داشته باشد، گفت؛ . از اين رو داشتن آگاهي و شناخت از دوره كودكي و نوجواني، ارائه راهكارهاي مناسب تربيتي و مهارت هاي لازم در خانواده ها، مي تواند باعث كاهش رفتارهاي جنسي پرخطر گشته كه كمك مؤثري در جهت حفظ سلامتي نوجوانان و جوانان خواهد بود.
خانواده چه نقشی در پیشگیری از رفتارهای پرخطر دارند؟
خانواده اولين مكاني است كه كودك در آن پرورش مي يابد. كودكان علاوه بر اینکه یکسری از رفتارها را از والدینشان به ارث مي برند،یکسری از رفتارها را نيز از آنان می آموزند . همه آنچه کودکان در محیط خانواده تجربه میک‌نند و از والدینشان می آموزند، رفتارهاي آتي آنان را شکل می دهد. بنابراين خانواده جايگاه مهمي در پیشگیری و بروز رفتارهای پرخطر دارد و از ساير عوامل، تأثیرگذارتر است.
بروز رفتارهای پرخطر ناگهاني نيست و زمینه های قبلی از دوران کودکی باعث بروز این رفتارها در نوجوانی و بزرگسالی می شود. براي هر كدام، عامل و يا عواملي بايد وجود داشته باشند تا با گذشت زمان و عدم حل و فصل مناسب تبديل به رفتارهاي پرخطر شوند. در واقع این عوامل به صورت غيرمستقيم با رفتارهای پرخطر در ارتباط هستند. براي مثال نوع تشو یق ها، تنبیه ها و رفتارها در كودكي، مي تواند آثاري متفاوت در نوجواني و يا بزرگسالي داشته باشد.
در تربيت فرزندان نباید خيلي سخ تگير و نه خيلي آسا نگیر بود، بلكه بايد بر رفتار آن ها نظارت داشت. روش درست ارتباط با فرزند بسيار مهم و كم ك كننده است كه لازمه آن شناخت و آگاهي درباره دوره هاي سني مختلف فرزندان و نيازهاي هر دوره است. خيلي از مسائل با برخورد مناسب در سنين كودكي حل مي شوند، اما در سنين نوجواني نيز همچنان نقش خانواده حائز اهميت است و مي توان از رفتارهاي پرخطر جلوگيري كرد و يا آن را حل نمود.
عوامل محافظت کننده در پیشگیری از رفتارهای پرخطر کدامند؟
فقهی گفت : خانواده نقش مهمي در پيشگيري از بزهكاري، اعتياد و پیشگیری از رفتارهای پرخطر در فرزندان دارد. والدين بايد سعي كنند به جاي آن كه با ايجاد محدوديت، كنترل، دخالت كردن و نصيحت، از رفتارهاي پرخطر آ نها پيشگيري كنند، بهتر است روابط خانوادگي را گر متر، اختلافات خانوادگي را کمتر و ارتباط با فرزندان را بيشتر نمايند. بعضي شرايط، زمينه رفتارهاي ناسالم را بيشتر می کنند و این در حالي است، كه بعضي شرايط از بروز چنين رفتارهايي پیشگیری می کنند كه به آ نها عوامل محافظت کننده گفته می شود. بسياري از اين عوامل در خانواده وجود دارد. يعني خانواده مانند يك سپر و محافظ می تواند در مقابل انحرافات و آسیب های اجتماعي از فرزندان خود حمايت نمايند، از جمله پيوندهاي خانوادگي قوي نظارت والدين بر رفتار فرزندان و ارتباط آن ها با دوستان و همسالان، تعيين قواعد و قوانين منظم و پايدار، درگير بودن و مرتبط بودن والدين با زندگي فرزندان ، موفقيت تحصيلي، پيوند قوي با نهادهاي مختلف اجتماعي به خصوص مدرسه، مساجد از مهم ترین عوامل محافظت کننده ، پيوندهاي قوي با خانواده، نظارت و سرپرستي صحيح والدين از رفتارهاي فرزندان، وقت گذاشتن با فرزندان و ارتباط خوب با آن هاست.
گفتگو از سید حسین رازیان
