سیاست‌درهای‌باز در شهرداری‌مشهد، پس‌از انواع و اقسام قفل و زنجیرهایی که در ارتباط میان مدیران و به‌ویژه جناب‌شهردار با مردم در دوسال گذشته زده‌شده، یک ضرورت حیاتی برای حوزه ریاست شهرداری‌مشهد است. در این مسیر نکات زیر باید مورد عنایت قرار بگیرد:
الف: جلسات دیدارعمومی برای خود شهردار واجب است. اگرچه غالبا ممکن‌است نیازهای مردم، سطح‌نازل جلوه کند و وقت شهردار ذی‌قیمت، اما این استدلال‌ناقص، نباید شهردار شهر را از تخاطب واقعی با مردم شهر محروم کند. با یک برنامه‌ریزی مناسب و یک طراحی درست و چرخشی‌کردن مکان، می‌توان جلسات شهردار را در مناطق‌مشهد، تبدیل به الگوی کارآمدی از سفرهای منطقه‌ای شهردار تبدیل کرد.
ب: حضور شهردار به‌صورت منظم، با برنامه‌ریزی قبلی و کاملا تعاملی، در میان جلسات دانشگاهی، حتما باید مدنظر قرارگیرد.
ج: مشغولیت‌های کاری نباید مانع شود که گزارش کارهای ساده و صریح و صمیمی شهردار از مهم‌ترین مشکلات و پیشرفت کارهای هفتگی و حتی روزانه، در شبکه‌های اجتماعی، به فراموشی سپرده شود. الگوی گزارش‌های روزانه جناب‌شهلا که سابقا به‌صورت منظم، در صفحه ایشان منتشر می‌شد، شروع خوبی است.
د: افزایش سرمایه‌اجتماعی شهرداری درمیان نخبگان و گروه‌های مرجع، نیاز به رجوع جدی و همراه با حسن‌نیت شهردار بدان‌ها دارد. جلسات‌منظم و کاملا عملیاتی و کارکردگرایانه شهردار به همراه معاون‌های تخصصی، با گروه‌های مختلف صنفی، تخصصی، فرهنگی و گروه‌های مرجع تصمیم‌گذار، نیاز جدی شهر است. برای شروع، اتفاقا باید از منتقدترین‌ها و سرخ‌زبان‌ترین‌ها آغاز کرد.
ه: روزنامه‌ها و رسانه‌های مستقیم و غیرمستقیم وابسته به شهرداری، قرار نبوده مجیزه‌گو و فرمانبردار شورا و شهردار باشند. روند یک‌طرفه و کاملا فرمایشی این رسانه‌ها را بشکنید و این رسانه‌ها را به محل بحث‌های جدی، عمیق و صریح در مورد مسایل مهم شهر مشهد بدل کنید.
