برلین بیش از اینکه مصلحت پناهجویان افغانستانی را مد نظر بگیرد به منافع سیاسی خود در انتخابات آتی می‌اندیشد چرا که هر قدر شمار پناهجویان در آلمان کاهش پیدا کند شانس مرکل برای پیروزی بیشتر می شود.
به گزارش تابناک : این روزنامه در یادداشتی به قلم «سمیر عواد» با عنوان «مبارزات انتخاباتی، سیاست مرکل را در قبال پناهجویان افغان تغییر داد » به موضوع بحث برانگیز اخراج پناهجویان افغان از آلمان پرداخت.
در این یادداشت آمده است: چند ماه پیش یک کودک مهاجر افغانستانی در نشستی که توسط حامیان حزب دموکرات مسیحی آلمان با حضور «آنگلا مرکل» صدر اعظم آلمان آلمان برگزار شد احساسات صدر اعظم آلمان را برانگیخت.
زمانی که این کودک افغانستانی به نام «ادریس» با زبان آلمانی خطاب به صدر اعظم آلمان، گفت: می‌خواهم از شما سپاسگزاری کنم، مرکل، با کف زدن حاضران روبرو شد اما چشمان ادریس زمانی که صدراعظم آلمان با وی دست می‌داد، پر از اشک بود.
سال گذشته بیش از ۸۹۰ هزار پناهجو وارد آلمان شدند و از ژانویه تا اکتبر امسال دولت آلمان حدود ۶۹۴ هزار درخواست پناهندگی دریافت کرد.
اما احتمالا سرنوشت ادریس و خانواده او برای ماندن در آلمان با دشواری هایی روبروست مثل سرنوشت دانش آموز افغان که در شهر نورنبرگ زندگی و تحصیل می کرد و هنگامی که پلیس به دستور وزیر کشور آلمان درصدد اخراج وی از این کشور برآمد، هم کلاسی های خود را برای مقابله با پلیس بسیج کرد تا مانع بازگرداندن وی به افغانستان شوند، کشوری که هیچ هفته ای در آن بدون وقوع انفجار و کشته سپری نمی شود.
اما انفجار در نزدیکی ساختمان سفارت آلمان در کابل (دهم خرداد ماه گذشته) که ده ها کشته و زخمی برجای گذاشت روند اخراج پناهجویان افغان از آلمان را متوقف کرد، چرا که این انفجار موید گزارش های بین المللی درباره ادامه ناامنی و جنگ های داخلی در افغانستان است.
سال ۲۰۱۷ سال انتخابات سراسری در آلمان است و مرکل به هر شکلی می خواهد برای چهارمین بار گوی سبقت را از رقبای خود برباید اما مساله پناهجویان مانعی در مسیر تضمین پیروزی وی محسوب می شود.
آنگلا مرکل که یکی از قدرتمندترین زنان سیاستمدار جهان است، به دلیل سیاست های مهاجرتی این کشور طی سال های اخیر بویژه از زمان اغاز بحران در سوریه هدف انتقادهای شدید احزاب راست افراطی آلمان قرار گرفته است. امری که موجب کاهش محبوبیت حزب دموکرات مسیحی در جریان انتخابات منطقه ای در برخی از ایالت های آلمان شده و راهیابی احزابی مانند آلترناتیو برای آلمان به پارلمان های ایالتی بعنوان حزب دوم و گاه اول را به دنبال داشته است.
در سپتامبر ۲۰۱۵ مرکل با «ورنر فایمان» صدر اعظم سابق اتریش در خصوص تسهیل عبور پناجویان مقیم بوداپست به آلمان به توافق رسید تا هشتصد هزار پناهجویی که بیش تر آنها سوری بودند بتوانند با گذر از کشورهای بالکان و اتریش خود را به آلمان برسانند.
مرکل نتوانست مردم آلمان و همچنین شرکای خود در حزب دموکرات مسیحی رادرباره ضرورت میزبانی از پناهجویان متقاعد کند و برای اولین بار برخی از آنها خواهان کناره گیری مرکل از همه سمت هایش شدند.
مرکل با وجود رنجش خاطری که از شرکای حزب دموکرات داشت در ژانویه اعلام کرد که بار دیگر در مبارزات انتخاباتی رهبری حزب دموکرات مسیحی را برعهده خواهد داشت.
صدر اعظم آلمان می بایست با رقبای خود همچون «هورشت زیهوفر» رئیس حزب سوسیال مسیحی و فرماندار ایالت باواریا به توافقی بر سر توقف ورود پناهجویان رسیده و شروع به اخراج کسانی می کرد که آلمان تقاضای پناهندگی آنها را رد کرده است.
مرکل سعی کرد با دادن مشوق های مالی به کشورهای ذیربط با بحران پناهجویان مانع سرازیر شدن سیل ورود آنهابه آلمان و اروپا شود.
مشوق های مالی اروپایی ها، بلای جان پناهجویان
افغانستان از جمله این کشورهاست که صدر اعظم آلمان به خوبی می داند که دولت فاسد آن اتکای زیادی به گرفتن کمک های مالی از خارجی ها دارد و حاضر است هر کاری برای راضی کردن اعانه دهندگان به افغانستان انجام بدهد حتی اگر به زیان ملت افغانستان باشد.
کابل بی درنگ پیشنهاد مرکل برای پذیرش افغان هایی که آلمان آنها را اخراج کرده بود پذیرفت و البته اطلاعی از سرنوشت آنهایی که به افغانستان بازگشتند در دست نیست.
اما برخی ناظران می گویند که این پناهجویان اخراجی یا نزد خانواده هایشان بازگشته و به دنبال راهی برای بازپرداخت پولی هستند که برای هزینه سفر از دولت آلمان قرض گرفته اند و برخی دیگر به طالبان پیوستند در حالی که دلیل پناهندگی خود به آلمان را فرار از طالبان خوانده بودند.
«نیکو فرید»، روزنامه نگار برجسته آلمانی با اشاره به عقب نشینی مرکل از سیاست های خود در قبال پناهجویان گفت: ۲ سال پیش بسیاری انتظار داشتند که مرکل جایز صلح نوبل را بگیرد اما در دقیقه نود کمیته چهارجانبه گفت وگوهای صلح تونس این جایزه را از وی ربود.
مدتی است مرکل طرحی اروپایی برای توقف ورود پناهجویان را رهبری می کند و در همین خصوص توافقنامه ای را با ترکیه منعقد کرد و با سفر به کشورهایی آفریقایی و اعطای کمک های مالی به آنها پیشنهاد تاسیس مراکز اقامت آوارگانی را داد که از اروپا اخراج می شوند.
پناهجویان زیادی از منطقه، آسیا و آفریقا برای رسیدن به اروپا، برخورداری از امنیت و زندگی شرافتمندانه و فرار از جنگ و فقر و درگیری جان خود را به خطر انداختند اما حالا اروپایی ها مانعی برای بازگرداندن آنها از جایی که آمدند، نمی بینند.
بی تفاوتی آلمان به ادامه خشونت های خونبار در افغانستان
دولت آلمان چشم خود را به روی جنگی که از دوره ریاست جهوری جورج بوش پسر در افغانستان آغاز شده و هنوز همه خاتمه نیافته بسته است هنوز درگیری های شدیدی در مناطقی از افغانستان جریان دارد تنها در سال ۲۰۱۶ بیش از ۶۰۰ هزار نفر از افغان ها از خانه و کاشانه خود مهاجرت کردند و بیش از ۲ میلیون آواره در شرایط اسفباری در افغانستان به سر می برند.
سازمان ملل مدتی است از ارائه آمار و ارقام درباره کشته های افغانستان خودداری کرده و تمرکز خود را بر دیگر مناقشه ها از جمله موصل و سوریه قرار داده این در حالی است که کشتارها در افغانستان متوقف نشده است.
در اواخر آوریل گذشته طالبان ۱۴۰ سرباز افغانستانی را در یک روز به قتل رساند در همین ماه در حملاتی که طالبان مسئولیت آن را پذیرفت از جمله انفجار مقابل مقر سفارت آلمان در کابل ۳۰۰ نفر قربانی شدند.
مرکل به خوبی می داند که اگر کمک های مالی به افغانستان را متوقف کند دولت کابل سقوط خواهد کرد از همین رو برلین، اروپا و دولت افغانستان سرنوشت هزاران افغان را به بازی گرفته اند آنهایی که خواهان زندگی در کشورشان هستند اما به شرطی که امنیت و ثبات در آنجا برقرار باشد چیزی که در حال حاضر هنوز فراهم نشده است.
روزنامه «دیر اشپیگل» نیز نوشت دولت آلمان پس از انفجار هولناک علیه مقر سفارت آلمان در کابل تصمیم گرفت اخراج پناهجویان افغانی که تقاضای پناهندگی آنها مردود شده عجالتا و برای مدت موقتی متوقف کند.
برلین بیش از اینکه مصلحت پناهجویان را مد نظر بگیرد به منافع سیاسی خود در انتخابات سراسری امسال آلمان می اندیشد چرا که هر چقدر شمار پناهجویان در آلمان کاهش پیدا کند شانس مرکل برای پیروزی در انتخابات سپتامبر آتی کشورش بیش تر می شود.
منبع : روزنامه عمان