تو مبعوث به عشقی /
و
با توست که بهار /
تقدیر همه فصل ها می شود /
حتی اگر تابستان و پاییز و زمستان نام داشته باشند ...
و بعثت عید می شود /
در بلندای خلقت /
که خلق را /
دوباره به بهشت می خوانند ...
... و شکوفا می شود انسان وقتی حرف به حرف را
از زبان جبرائیل برمی داری
او به اقرأ می خواند ...
او به اقرأ می خواند
و تو از سرالاسرار می گویی؛
خواندن نمی دانم!نباید هم بدانی
این راز نبوت است
باید امی باشی
تا جهان را برآشوبی
هیچ حرفی نباید بر زبان جاری شود
الا وحی یوحی
مگر آن چه خدا فرموده است
و تو رسول خدایی
به سوی خلق خدا
تا به کمال برسانی انسان را
با اکمال اخلاق
و زیبایی را چنان بپراکنی
که شمشیر هم برای پاسداری آن
بر همه جغرافیا بدود
و خون، این ثار خدا
از رگ هایش حجج خدا
بر زمین لاله نقش کند
تو مبعوث به عشقی
و همه انسان ها را
به این ماندگار تربت جوهر هستی
بر می انگیزد
با توست که بهار
تقدیر همه فصل ها می شود
حتی اگر تابستان و پاییز و زمستان نام داشته باشند
روح بهار و رویش دارند
حتی در برگریز باد
پوشیده می ایستند درختان
حتی در فصل عریانی زمستان
بعثت شما
شرح سلام مدام خداست
که هبوط را به عروج
گره می زند
در بعثت شما
زمین و زمان
در عطر ملکوت جوان می شود
و اقرأ ... قرائت بندگی را
آغاز می شود
اقرأ باسم ربک الذی خلق
و قرآن آیه به آیه نازل می شود
برای عروج انسان
...و بعثت عید می شود
در بلندای خلقت
که خلق را
دوباره به بهشت می خوانند ...
غلامرضا بنی اسدی / خراسان رضوی
