تابناک رضوی: چنگیز خان بدون شک فرمانروای بزرگی بود، اما نمی‌توان از مرگ‌های فراوانی که به بار آورد نادیده گرفت. در حالی که او ظهور مغولستان را از نظر ثروت، قدرت، فرهنگ و مذهب امکان پذیر کرد، در همان زمان، او مسئول مرگ نزدیک به 40 میلیون نفر در طول سلطنت خود بود.
او دو روی یک سکه را نشان می دهد که در تقابل همیشگی قرار دارند: یک روی او یک رهبر نمونه و یکی از بزرگ ترین حاکمان تاریخ جهان بود، اما در طرف دیگر او سبعیت و شرارتی را نشان داد که تا به حال شاهدش نبوده است. با این حال، با توجه به توانایی های رهبری خود، او همیشه به عنوان یکی از بزرگترین فرمانروایان جهان جاودانه خواهد شد، به ویژه در قلب و ذهن مردم مغولستان.
در اینجا لیستی از 12 حقیقت عجیب در مورد این فرمانروای برجسته مغول آمده است:
1. آیا نام اصلی او چنگیز بود؟
پاسخ به سوال بالا منفی است، نام اصلی چنگیزخان "تموجین" به معنای آهنگر بود. لقب چنگیز خان تا سال 1206 به او داده نشد که توسط شورای قبیله کورولتای به عنوان رهبر مغول اعلام شد. نام خان برای نشان دادن موقعیت او به عنوان رهبر انتخاب شد، اما معنای واقعی کلمه "چنگیز" هنوز نامشخص است. برخی از مورخان بر این باورند که این به معنای "برترین" یا "حاکم جهانی" است.
2. آیا تصاویر یا تصاویری از او وجود دارد؟
ممکن است برخی از تصاویر او را در اینترنت یا در کتاب ها دیده باشید، اما این تصاویر واقعی از او نیست. هیچ سندی وجود ندارد که دقیقاً ظاهر او را توصیف کند، بنابراین مورخان اطلاعات کمی در مورد ظاهر فیزیکی او دارند. دلیل این امر این است که هیچ یک از مجسمه های او باقی نمانده است.
با این حال، به گفته بسیاری از مورخان و نویسندگان، او مردی قد بلند، قوی با موهای بلند و ریش و دارای شخصیتی عالی بود. کنجکاوترین توصیف از چنگیزخان از زبان رشیدالدین مورخ است که به وضوح بیان کرده است که او چشمان سبز و موهای قرمز دارد. شگفت‌انگیزترین چیز در مورد این توصیف این است که او هرگز با حاکم بزرگ ملاقات نکرد، اما با اطمینان ادعا کرد که چیزهای زیادی در مورد او می‌داند.
3. او تساهل مذهبی را انجام می داد
این یک واقعیت شگفت انگیز است که او را از بسیاری از حاکمان باستانی دیگر جدا می کند. بسیاری از حاکمان دیگر تعصب شدید مذهبی داشتند، اما این در مورد چنگیز خان صادق نبود. او آزادی مذهبی را در تمام مناطق خود اعطا کرد و در سطح شخصی، خان بزرگ بسیار روحانی بود. او همیشه قبل از لشکرکشی های مهم در خیمه خود نماز می خواند و با رهبران مذاهب مختلف جلساتی داشت تا در مورد منافع مشترک پادشاهی ها و مذاهب خود بحث کند. اعتقاد بر این بود که تحمل او انگیزه سیاسی دارد، زیرا او فکر می کرد که یک پادشاهی راضی کمتر احتمال دارد که شورش کند.
4. مرگ مرموز
اینکه چه زمانی و چگونه حکومت بزرگ چنگیزخان به پایان رسید یک راز باقی مانده است. برخی منابع ادعا می کنند که او در سال 1227 بر اثر سقوط از اسب درگذشت، در حالی که منابع دیگر این واقعیت را رد می کنند. یک منبع ادعا می کند که مرگ او به دلیل مالاریا بوده است و بازی حدس زدن در مورد مرگ او تا به امروز ادامه دارد. آرامگاه او در نزدیکی یک کوه مغولی قرار دارد اما هیچ کتیبه ای ندارد.
5. دوران کودکی دشوار
چنگیز خان از همان ابتدا با چالش های زیادی در زندگی روبرو بود. پدرش در سن نه سالگی مسموم و کشته شد. قبیله او مادرش را رها کردند تا هفت فرزندش را تنها و بدون هیچ حمایتی بزرگ کند. او دوران کودکی خود را به شکار برای زنده ماندن گذراند و برخی گزارش‌ها حاکی از آن است که او برادر خود را در دعوا بر سر غذا کشته است. چنگیز خان پیش از تبدیل شدن به یک فرمانروای بزرگ، سختی‌های زیادی - از جمله برده‌داری - را متحمل شد و با شجاعت عظیم او بسیاری از این فراز و نشیب‌ها را پشت سر گذاشت. پس از به قدرت رسیدن، او شروع به ایجاد اتحاد با سایر قبایل و ساختن امپراتوری خود کرد. تا سال 1206، او خود را به عنوان یک رهبر توانا تثبیت کرد و فتوحات او ادامه یافت.
6. ژنرال های او دشمنان سابق او بودند
خان استعدادیاب بزرگی بود و به راحتی می‌توانست هر مرد ماهر یا با تجربه را شناسایی کند تا یکی از افسران او شود. داستان جالبی در مورد یکی از دشمنان او وجود دارد که سعی کرد خان را در یک نبرد بکشد. در پایان نبرد، خان خطاب به نیروهای دشمن، قبیله تایجوتسو، گفت که چه کسی قصد کشتن او را داشته است. مردی شجاعانه برخاست و حمله را پذیرفت. بعدها، چنگیز به آن سرباز یک موقعیت بسیار محترمانه به عنوان یک افسر در ارتش خود پیشنهاد کرد. این سرباز به خاطر سلاحی که برای کشتن خان استفاده کرده بود، «پیکان» نام داشت.
7. او از نابودی نمی ترسید
گفته می شود که خان همیشه به حریف خود این فرصت را می داد که ابتدا تسلیم حکومت مغول شود، اما از حمله به کسانی که مردد بودند ابایی نداشت.
یکی از نمونه های آن زمانی بود که امپراتوری خوارزمی با شرایط حکومت مغول موافقت نکرد و در عوض پیمانی را شکست. در تلافی، خان ارتش خود را با یک هدف بسیج کرد: نابود کردن امپراتوری خوارزمی به هر قیمتی شده. در ابتدا، خان یک قرارداد تجاری به پادشاه پیشنهاد داد، اما فرستادگان خان به قتل رسیدند. این امر خشم او را بیشتر برانگیخت و به پادشاهی خوارزمی در ایران حمله کامل کرد.
آنچه در پی آن رخ داد یک جنگ بزرگ بود که در آن بسیاری از ایرانیان جان خود را از دست دادند. او پس از نابودی پادشاهی خوارزمی دست از کار نکشید. او امتیازات دیگری برای تسویه حساب داشت. به عنوان بخشی از حمله خود به پادشاهی ایران، او از تانگوت از منطقه غربی شیا چین برای حمایت از او درخواست کرد. آنها نپذیرفتند و چنگیز دستور اعدام خانواده سلطنتی را به عنوان مجازات بی وفایی آنها صادر کرد.
8. مسئول میلیون ها مرگ
تعیین اینکه چنگیز خان دقیقاً چه تعداد کشته بر عهده داشته است بسیار دشوار است، اما برخی از مورخان ادعا می کنند که این رقم چیزی در حدود 40 میلیون نفر یا حدود سه چهارم جمعیت امروزی ایران است. بسیاری از این مرگ‌ها در جریان جنگ با امپراتوری خوارزمی رخ داده است. آماردانان ادعا می کنند که این تعداد مرگ و میر ممکن است جمعیت جهان را تقریباً 11 درصد کاهش دهد. علیرغم کمک های بزرگ او به عنوان یک رهبر، تلفات جانی عظیم در طول سلطنت او همیشه بر حکومت او سایه افکنده است.
9. اولین سیستم پستی بین المللی
چنگیز خان اولین کسی بود که یک سیستم پستی بین المللی برای تقویت شبکه ارتباطی خود ایجاد کرد. او سرویس "Yam" را معرفی کرد که از پیک های سوار برای ارسال نامه استفاده می کرد. سوارکاران سریع بودند و با استراحت هر چند مایل، می توانستند تا 200 مایل در روز را طی کنند. ثابت شد که این سیستم باورنکردنی چشم و گوش خان است و او می‌توانست تمام اطلاعات مورد نیاز خود را تنها با نشستن بر تخت پادشاهی خود به دست آورد. کل سیستم به قدری خوب طراحی شده بود که انتقال کالا بسیار آسان شد. یام می توانست مسائل سیاسی و نظامی را پیگیری کند و همچنین با جاسوسان پادشاهی ارتباط برقرار کند. در طول دیدارهای مقامات خارجی نیز نقش امنیتی را ایفا می کرد. این فناوری که اولین بار توسط خان ساخته و استفاده شد، توسط کاشف معروف مارکوپولو نیز مورد استفاده قرار گرفت.
10. یک تاکتیک دان بزرگ
چنگیز خان تاکتیک دان ماهری بود و سلطنت او بسیار سازمان یافته و با ثبات بود. ارتش او از شبکه های جاسوسی برای شناسایی و جلوگیری از هرگونه تهدید علیه حکومتش استفاده می کرد. عموماً چنگیز خان را با دید عالی و نبوغ نظامی خود مغولستانی بزرگ و قوی ساخته است.
11. عدالت دغدغه اصلی او بود
چنگیزخان به دلیل احساس عدالت در میان مغول ها شهرت داشت. او دیدگاه و روشی منحصر به فرد برای دیدن چیزها داشت که او را از روشنفکران آن زمان متمایز می کرد. او به هر طریق ممکن به پادشاهی خود وفادار بود، اما احساس عدالت او فقط به پادشاهی محدود نمی شد. او همچنین آن را در مورد پسران خود اعمال کرد. برای جلوگیری از هر گونه درگیری یا جنگ بیشتر بین آنها، او اطمینان حاصل کرد که پس از مرگش، امپراتوری به طور مساوی بین آنها تقسیم می شود. او به دلیل بینش و خرد خود به قلب میلیون ها نفر در پادشاهی خود راه یافت.
12. تلاش شوروی برای از بین بردن میراث او
چنگیزخان یک قهرمان ملی شد و بزرگترین پادشاه امپراتوری مغولستان بود. او همچنین به عنوان یک شخصیت پدر مغولستان شناخته می شود که ملت آنها را بسیار پیشرفته کرده است. اما شوروی هایی که در قرن بیستم به قدرت رسیدند سعی کردند نام چنگیز خان را از کتاب های تاریخ حذف کنند و معتقد بودند که میراث او تهدید بزرگی برای رهبری آنها است. آنها مردم را از بر زبان آوردن نام او منع کردند، و شوروی در تلاش برای از بین بردن همه آثار او، او را از تمام کتاب ها و متون مدرسه حذف کرد. آنها به همین جا بسنده نکردند: آنها همچنین مردم را از هر گونه زیارت به زادگاه او محدود کردند.
زمانی که مغول ها در دهه 1990 استقلال خود را به دست آوردند، نام چنگیز خان را به عنوان بزرگترین حاکم در تاریخ درخشان خود بازگرداندند. از آن زمان، خان به طور گسترده در هنر و فرهنگ عامه نمایندگی شده است و فرودگاه مرکزی کشور به نام او نامگذاری شده است. حتی امروزه واحد پول مغولستان تصویر او را دارد و مردم از همه جهات ممکن به حاکم بزرگ خود احترام می گذارند بدون اینکه به شهرت خونخوار او اشاره کنند.
حقوق نیوز
